rosiemetdorings

……maak my die josie in.

Nee vir ‘n antwoord wil hulle maar net nie neem nie.  Iets waaroor ek nogal ernstig wonder is dat die ene wat my so flussies geskakel het, my nogal op die voornaam aanspreek – my naam verkeerd uitgespreek maar toe maar. Waar het hy my nommer EN naam in die hande gekry?

Toe ek hom sommer dadelik in die rede val en meld dat ek nie in ‘n brandnew laptop belangstel nie, het hy dadelik geantwoord dat ek nie weet wat die volle “wonderlike pakket” is wat hy my kan bied nie!!  Toe sit ek maar die telefoon op die tafel neer sodat ek kon aangaan waarmee ek besig was.  Ek het vergeet van die lyn  “weet jy dat ek geen inkomste het en dus nie sal kan kwalifiseer vir jou wonderlike aanbod nie?”  Dit werk soos ‘n bom, hulle plak sommer die foon in jou oor neer.

Waarmee was ek besig toe die perd my gebel het?

om te kyk hoe hierdie outjies my geflopte sandsuiker konfyt wat met borax “gedokter” is te verorber.

“smalls things amuse small minds”  So what!  Ek kyk eerder vir hulle as om met iemand oor die foon te praat wat ek nie ken nie, nie behoorlik kan hoor nie en nie belang stel in wat hy aan my probeer afsmeer nie.

Doerie tyd toe hulle begin dreig het oor oorskuif na ander platform, het ek toe ook vir my ‘n WordPress blog oopgemaak. Daar het ek toe op een of ander obskure rede ‘n klompie internasionale lesers gekry en hou dit dus maar Ingels.  Die opsie om ‘n blog te “like” is egter daar beskikbaar.

Vandag klik ek toe per abuis op my eie blog se “like”  en kry daarna die volgende e-pos boodskap:

You liked your own post

You’re so vain. You probably think Zoom is about you.

🙂

 

 

 

Iets wat my al geruime tyd interesseer is dat heelwat vroue genaamd Maria in sy verskeie variasies so in die kollig was of is.

Vir jare was Marie Curie my heldin.  So tussendeur het Mary Queen of Scots my erg beïndruk en vir Maria de la Quellerie, later van Riebeeck, het ek eindlose respek.

Mary Quant het haar beurt gehad asook Mary Taylor Moore, in die meer onlangse verlede.

nou die dag blog Adage oor Mary Leaky       Dit het my toe weer hieraan laat dink.

Laas jaar het ek saam met kind in Londen na ‘n foto uitstalling in die Londense National history museum gegaan.  Na die tyd het ons so deur die museum gedwaal waar ek op Mary Anning se verhaal afgekom het.  Het nog nooit voorheen van haar gehoor.

‘n Vriendin van my stuur nou die dag vir my aangehaalde woorde van Mary Waldrip – ek kon toe nie lekker uitmaak hoe sy in die kollig beland het nie, lyk my net die groot erfporsie wat na haar kant gekom het.

Daar is natuurlik die verhaal van Maria Von Trap ( sound of music).

Die beeldhouwerk wat vir my die heel mooiste was wat ek nog ooit gesien het met ongelooflike fyn detail.

 

 

vinnig nog ‘n paar wat sekerlik ook geen bekendstelling nodig het

Mariah Carey, Maria Sharapova, Maria Bamford, Maria Menounos en ook Maria Shriver (in die Kennedy sages)

Die naam kombinasie van Anna  Maria net so gewild.

Hier is my gunsteling Anna Maria Alberghetti.

Daar is seker nog.

 

 

 

 

 

 

Omdat my hare taamlik krullerig is, was dit my lewe lank ‘n stryd om dit effens te laat groei.  Met die gevolg dra ek my hare nog altyd in ‘n kort styl.

Om een of ander duistere rede het my haredos die tyd wat ons in België gebly het skielik meeste van hulle krul verloor en ek het dit  langer laat groei. Deesdae is hulle so net net skouerlengte.

Net toe ek by die huis gekom het, het jongste kind opgemerk dat my hare nou regtig lank is. (relatief tot wat hulle gewoond was) waarop middelste kind afhaak en sê dat hy hoop ek dit nou nooit ooit weer sal laat kortknip nie.

Voorverlede week stap oudste die huis binne.  Hy het my net nadat ek hulle  laat gelykknip het in September laas jaar, gesien.  Sy eerste woorde was : Sjoe ma kort ‘n haarsny!

nog ‘n insident

Ek word met trots vertel dat mens slegs ‘n werkspermit kan ontvang om in Duitsland te werk mits jy ‘n seker vlak Duitse taaltoets geslaag het.

Kom ons by een van die wynkelders waar wyngeproe word.  ‘n Dame wat Duits magtig is word aan ons Duitse besoekers toegewys.  Ek en Doring dwaal op die terrein rond.  Baie beïndruk vertel hulle my na die tyd dat sy vanaf Stuttgart is, al vir 15 jaar hier in Suid-Afrika, net basiese Engels ken en glad geen ander plaaslike taal nie.

 

 

 

Gisteraand kry ek toe kansie om effe terug  te lees op die blog.

Ek kon sommer sien hoekom Zeppie boodskappe uitstuur  en vra ons moet asb meer dikwels ‘n geskriffie oplaai – dis erg stil.

Groot was my verbasing egter toe ek sien dat die blog wat goeie reaksie uitgelok het die ene is waarin Modderkoekie vertel dat sy haar nie meer vreeslik met die Suid-Afrikaanse kultuur kan vereenselwig nie, om verstaanbare redes.  So tussen die lyne deur kllink sy egter verlig dat sy nie soos ons lyk nie – ander mense is verbaas as hulle hoor sy is Suid-Afrikaans want sy lyk anders.  Sy praat ook (?gelukkig) nie met ‘n Afrikaanse twaing nie.  Dit was juis  hulle Suid-Afrikaanse manier van Engels praat  hoe ons ander Suid-Afrikaners gedurende  ons tyd in die buiteland van ander kon onderskei en met hulle kontak  kon maak.

Ek verstaan dat sy so voel, sy vertel immers altyd dat sy baie Skotse bloed het.  Wat vir my egter vreemd voorgekom het was die vele bloggers wat so heelhartig met haar saamstem  want ek lees woorde soos primitief as sy na Afrikaners verwys. Daar word ook gevra dat sy asseblief nie moet ophou blog nie.  Ek wil nie hoor ek is backwards en stupid nie.  Dis ook woorde wat na Afrikaners verwys iewers in haar kommentare.

As sy dink die verkrampte Afrikaners is rassiste, moet sy ‘n slaggie met ander Europeërs, en veral die Duitsers, kontak probeer maak.  Vir meer as ‘n jaar het ek onder hulle gewoon, gehoor en  gesien hoe hulle optree.  In België het ek juis bevriend geraak met ‘n Indiërvrou vanaf Suid-Afrika (en dit was nie om iemand te beï ndruk nie).  Sy het my vertel van haar wedervarings in Europa; hoe sy uit winkels gejaag word en aangesê  word om buite te staan en te sê  wat sy soek dan sal dit vir haar gebring word.  Sy is min of meer my ouderdom, het in Durban grootgeword in die apartheidsjare en weet dus hoe dit was.  Van hulle kinders woon nog hier in Suid-Afrika, maar nadat haar man erg verwond is in ‘n gewapende rooftog iewers in Midrand het hulle besluit om die pad te vat.

Die wind waai hierdie jaar teen ‘n tempo!

Ten spyte daarvan het ons onse Duitse besoekers nou die aand na Bloubergstrand geneem om die son te sien sak. Die jonger garde het mooi fleurige rokkies aangetrek maar het gelukkig geluister en langbroeke meegeneem wat hulle baie vinnig aangepluk het toe ons eers daar kom.

Ons ploeter so deur die gesprekke  en die detail gaan haglik verlore, maar die basiese boodskappe kan tog op ‘n manier oorgedra word.  Van die ouer mense kan net die een man so effens engels praat.  die ander is almal net 1 taal magtig.  Dit moet lekker wees om so net jou eie moedertaal te ken en jy weet daar is 70 miljoen mense met wie jy  sonder enige probleem kan kommunikeer