rosiemetdorings

Iemand het my aandag op borde en kennisgewings wat mens op nuwe plekke teëkom, gevestig.  En glo my, word dit toe nou nie ‘n interessante speletjie nie.

Om mee te begin is hier ‘n blogger wat ek dadelik onthou toe ek by hierdie uithangbord in die hartjie van Londen verbyloop.

Natuurlik is daar mense wat altyd ‘n gap in die mark sien.

Ek dink nie eers hulle weet waar op die wêreldkaart lê Suid-Afrika nie.

        

‘n Keer of wat het ek gedink ek kan dalk tog wel by die huis wees en nie ver in die wêreld nie……….

…………….dalk iewers aan die wilde kus

‘n Grote blaps in die Afrika afdeling van die Britse museum!  Wonder of ‘n enkele Malawiër dit ooit al gesien het.

‘n woord wat ek nie besef het meer in gebruik is nie….

…en die Britte se snaakse drinkregulasies!

Een ding wat ek al gesien het, is dat die Engelse goed met woorde kan speel.

Tina, het jy toe maanblomme in jou tuin geplant?

Dan vir oulaas:  Vir Ouboet en al die ander rugby geesdriftiges.

Iewers tussen hierdie mannetjies is dalk nog ‘n gedugte Leeu van die toekoms.

Met die instapslag by ons hotelkamer het ek sommer dadelik eers by die venster gaan uitloer.  Oorkant die pad ‘n lieflike gebou, en bo-op iemand met wie ek die heel week kon omkuier.

so staan sy half naak in die ysige koue.

Die heel eerste dag het ek dadelik die pad gevat Katedraal toe. 

Dis gebou op die terrein waar  ‘n vroeëre Biskop na alle waarskynlikheid ongeveer 612 AC (of CE, net soos verkies) begrawe is.  Bronne met hierdie vroeë geskiedenis is nie erg betroubaar nie, maar lyk my as daar so ‘n vae moontlikheid bestaan, word dit  soortvan aanvaar en verkondig as die verhaal van die verlede.

Die Katedraal self is iewers in die middel 1200’s begin bou en moes weer herstel word in 1406 nadat toring en deel van gebou vernietig is deur weerlig.

My ou mik en drukkie kon nie eers werklik die omvang van die hele gebou inneem nie, daarom die poskaart ingescan.

Binne het ek omtrent die hele oggend rondgedwaal en my verstom aan die grootsheid van die hele ou gebou. Hope gedenkplate, praalgrafte, lieflike brandskilder vensters,  kelder area waar oa ‘n  Blacader sy-Kapel is,  nog sy kapelle met lang stories by, ou preekstoel, Bybel uit vergange se dae, ens. ens. 

Nog poskaarte van binnekant.  In rigting van preekstoel  aan die agterkant en een van die sy vertrekke

   

‘n venster en Die Bybel (en daar kan ek nou nie eers meer onthou van watter tyd of jaar hy dateer nie)

    

Die vensters is pragtig maar nie so vrek oud nie.  In 1860 het die Royal Bavarian Stained Glass Works, wat in Munchen geleë was, opdrag gekry om die hele gebou se vensters te vervang. Tussen 1930 en 1960 is hulle egter feitlik almal verwyder en met ander vervang. (Sal hulle sowaar nog bespiegel oor die rede hiervoor!)

Voorbeeld van die Munchen glaswerk.  Het heel anders gelyk as huidiges.

Na ‘n laaang besoek aan die Katedraal, het ek terug gedrentel na die hotel en by ‘n paar plekke verby geloop wat my aan bekendes en bekendhede herinner het.

Bokant van ‘n lamppaal. Die vis met ‘n ring in sy bek, verskyn ook in hulle stadsembleem.

winkel tjok en blok vol kristalle en halfedelstene wat as “healers” verkoop word.  Vir my is hulle bloot net pragtig.

interessante name,

Suid-Afrika word bemark      

bekende straatnaam

die weer het veel te wense oorgelaat maar tog oral tekens van lente in die lug

       

Nadat ek ‘n heerlike vakansie agter die rug het, bly dit op die ou einde steeds….

Met die invlieg by Glasgowlughawe het ek vinnig ‘n paar foto’s uit die vliegtuig geneem.

Dit het ongelukkig net daarna weer gereën en die sneeu alles weggewas.

‘n Paar dae later is ons egter weer beloon met nog sneeu.  Ongelukkig te min om te bly lê, dus eintlik net “sleet”.

sommer so deur glas uit hotelvenster geneem.

Om te sê die bietjie van Glasgow wat ek gesien het het my bekoor, is om dit sagkens te stel. Die argitektuur het my asem weggeslaan.  Nie net een of twee besonderse geboue nie, maar straat op straat lieflike grys, rooi en blonde sandsteen geboue.

Straat toneel

…en nog een.

…en nog een

Wonder hoe die lug gelyk het toe al hierdie potjies nog rook uitgespoeg het.  al die geboue sit ingeryg van die skoorsteenpotjies

Glasgow koninklike hospitaal  (let op, die son het hierdie een dag geskyn.)

oudste bestaande woning dateer uit die 1471 wat tans ‘n museum is

Rugleuning van ‘n stoel binne die gebou uitgekerf in 1646.

word vervolg……

Voordat ek van my verbasing vertel wil ek vir Therina dankie sê vir al haar tips vir ‘n UK visum en vir Adage wat my na die regte plek gestuur het om behoorlike warm musse te bekom.  Ja, ek gaan hulle nodig kry – nou net op Glasgow se weervoorspelling ingegaan.  Max van 3ºC word vir Sondag voorspel.

Al ons verblyfkostes vir die week in Glasgow word betaal, maar nie my etes nie. 

Daarom bel ons toe vanaand die hotel om uit te vind wat kos hulle ontbyte, waarmee ek voel ek ver kan gaan deur ‘n dag.

Eerstens antwoord ‘n meisie wat Afrikaans kan praat.  Ja ek weet hulle is al oral te vinde daar.

Doen toe navraag oor die prys van hulle ontbyt………………………..£80.00 !!!!!!!!!  Die pond was vanmiddag  R11,37

Dit sal dus koffie en toebies vir my wees.  Sal ook so paar enerie bars inpak

Aan politiekery steur ek my nie te veel, wat seker nie so goed is nie.  Dit egter daar gelaat.

Oor ons president se intelligensie kwosiënt, het ek, net soos vele ander redelik sterk getwyfel.  Hy het onlangs ‘n uitlating gemaak wat my laat besef het, met hom aan die spits van sake is ons toekoms verseker.

A vote for ANC is a vote for heaven….
meaning soon:
we heaven got electricity,
we heaven got water,
we heaven got jobs,
we heaven got roads…
we heaven got money…

EISH!!!

Buiten dat hy ‘n groot rol in die kerkgeskiedenis gespeel het, weet ek bitter min van die man af, en om eerlik te wees stel ek ook nie so vreeslik belang in hom as persoon nie.

Dit was dus nie met veel belangstelling wat ek ‘n geskrif oor hom begin lees het nie. Totdat ek meer van sy kleurryke verlede voor sy bekering tot die Christendom lees.

Net so terloops, terwyl sy ma vermoedelik van Berberse afkoms  en ‘n Christen was, was  sy pa ‘n nie-gelowige Romeinse burger.

Augustinus self was blykbaar ‘n wille loot en het die lewe ten volle geniet. Hoewel hy as jongeling mal was oor sport en meisies, meer as oor sy skoolwerk (wat’s nuut), het hy later self begin onderrig. 

In Carthage het hy ‘n skool vir Retoriek begin.  Die ongedissiplineerdheid van die studente het hom gepla en hy’t na Rome verhuis waar hy geglo het die beste plek is vir die retoriek praktyk en die onderrig daarvan.

Dan die volgende stukkie wat ek gelees het, het my breed laat glimlag  en ek wonder wat is regtig nuut onder die son.

However, Augustine was disappointed with the Roman schools, where he was met with apathy. Once the time came for his students to pay their fees they simply fled.

Studentefooie is vandag  een van die grootste oorsake van onrus op verskeie plaaslike kampusse.

da mihi castitatem et continentiam, sed noli modo!  –  Blykbaar ‘n bekende gebed van die man.  

Antoinette se Donkie storie het my weer herinner aan iets wat baie jare gelede gebeur het.

Dit was ‘n baie klein plattelandse dorpie en die stadsklerk was die ou wat alle plaaslike gebeure en krisisse moes hanteer.

Doring was by stadklerk in die kantoor toe stadsklerk ‘n oproep ontvang.  Daar het deur die nag ‘n perd in ‘n varsgegraafde graf geval en niemand weet hoe om hom daar uit te kry nie.

Stadklerk het seker as die verhaaltjie van die donkie in die put gehoor en raai hulle toe aan om grond in die graf te gooi. Antoinette verduidelik baie mooi hoe dit veronderstel is om te gebeur – met verdrag sal die grond die graf weer opvul en die perd kan dan uitkom.

Stadklerk besluit egter (genadiglik moet ek liewer sê) om self te gaan kyk wat daar in die begraafplaas aangaan.

Daar gekom, sien hulle hoe lui en slim die werkers is – hulle het ‘n klein laaigraaf laat kom, maar gelukkig nog net een vrag grond ingegooi gehad.