rosiemetdorings

Gaan na ‘n plek toe waar ek weet ek sal moet wag vir my beurt, al het ek ‘n afspraak vir ‘n uur vroeër, is ek altyd gewapen met my eie leesstof.

Die afgelope twee weke moes ek weer die eenarm bandiet rondkarwy en dan noodgedwonge saam gaan sit en wag. Wat my opgeval het is dat daar baie beter tydskrifte in die wagkamers is as vroeër jare.  Getaway, Country Life, Nat Geographic, ens.

So wag ons gisteraand weer geduldig sy beurt af.  in hierdie spreekkamer lê toe Stywe Lyne – Annerhelfte se kos.

Hoekom hy dit gelees het weet ek nie mooi nie, maar wys toe vir my.

Hulle het so Hoekie vir Eensames blad waar die mense hulle eise en voorwaardes vir ‘n metgesel neerpen.

Die een ou soek ‘n gesellin maar sy moenie so groot wees dat sy dalk die bootjie sal laat sink nie!

Hoop dis ‘n sin vir humor en nie ‘n chauvinis  wat daar praat nie

So snuffel ek nou die aand deur al die ou bokse en bokse en albums vol foto’s en ontdek hierdie een. 

Ek het eenkeer vertel van die pragtige kas wat ek geërf het en iemand wou dit graag sien.  Dit was nog in die dae voor digitale kameras.  Die eindresultaat was dus eers beskikbaar na ontwikkeling – maar so let ek niks snaaks op nie.  Neem die foto saam kantoor toe en………………

Whaaaaa lag hule vir die afkop vrou in die spieël.

Maankind plaas die allermooiste Ierse song en ek onthou dat ek BAIE lanklaas daarna geluister het.  Gaan soek my CD. En so wragtag.  Hy is beskadig.

Nou kan daar nie gewag word nie en ry dadelik Musica toe.

Die CD se naam is ‘Life in Belfast’ gesing deur ‘n groep genaamd Irish Tenors.

Nee, die CD is nie in Suid-Afrika beskibaar nie maar hulle kan hom vir my bestel en dit sal dan R340.00  kos!!! Baie diplomaties verneem die meisietjie wat ons help waar ek daarvan gehoor het.

Nou kan ek mos nie sê dat ek die CD by onse biblioteek uitgeneem het en vir myself ‘n kopie gemaak het nie.  My antwoord is dus maar vaag.

Terug by die huis.  Wat nou? Ons het al weggetrek van die plek waar ek dit uitgeneem het, en daar hou die goed nog minder vir ewig. 

Klim op die rekenaar.  Annerhelfte is toe ook ‘n doring.  Hy het dit op ‘n stadium op rekenaar geplaas en ek kon dadelik weer vir my ‘n CD “Nero-burn”

Daarom sê ek  “Viva vir ‘n roofkopie”  

(O hel, hoop nie ‘n b(l)ogger werk vir daai ouens wat mense wat soos ek maak,vang nie)

Ek het niks teen sepies nie, solank ek nie daarna hoef te kyk nie.

Ons het vriende wat langer tye kom kuier en 6.30 gaan hulle en kyk hulle sepie in onse tievie kamer. Ek gaan my gang.

Maar vanoggend ………..

Kry foto’s op e-pos vanaf ‘n familielid  met die volgende opskrif

Paula se baba.

Ek ken nie ‘n Paula maar maak tog oop want het gedink dis dalk aangetroude familie waarvan ek vergeet het.

NEE. dis toe die persoon wat karakter van Paula in die sepie speel.

En daar strip ek.

A few days ago I was having some work done at my local garage. A woman came in and asked for a seven-hundred- ten.

We all looked at each other and another customer asked, ‘What is a seven-hundred- ten?’
She replied, ‘You know, the little piece in the middle of the engine, I have lost it and need a new one..’

She replied that she did not know exactly what it was, but this piece had always been there.

The mechanic gave her a piece of paper and a pen and asked her to draw what the piece looked like.

She drew a circle and in the middle of it wrote 710. He then took her over to a car just like hers which had its hood up and asked ‘is there a 710 on this car?’

She pointed and said, ‘Of course, its right there.’

If you’re not sure what a 710 is ………………Scroll down   

..

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.nog ‘n bietjie

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Amper daar….

.

.

.

.

.

vir Maankind

Voorlopig ietsie uit die 70’s, wel van ‘n ander aard

My ouma was  lief vir storietjies vertel .  Die volgende was een van haar gunstelinge.

Die jongman het saam met al die ander geduldige passasiers op die stasie gewag vir die trein wat, soos gewoonlik, weer laat was.  Dit was nou ook nog in die goeie ou dae wat jy so ewe goedertrou jou kind in ‘n wildvreemde se sorg sou laat en weet dat hy steeds veilig sal wees.

Daar op die perron was toe ook ‘n ma met ‘n baba in die arms en twee lastige kinders wat aan haar rokspante hang. (daardie dae het vrouens rok gedra en klaar.)  Die jonge heer kry die moedertjie jammer en bied sy hulp aan. Sy, maar te dankbaar,  plaas  die baie knus toegewikkelde baba in sy arms.

Die baba is stil en rustig, maar demmit, nogal aan die swaar kant. Jongman staan maar en staan maar. Hy besef toe dat die ma hom nie sommer so weer van die vraggie gaan verlig  nie en weet hy sal ‘n plan moet bedink as hy van die al swaarderwordende baba wil ontslae raak.  ‘n Ma sal darem hopelik haar aandag weer aan haar baba skenk as die kleinding begin huil.

Die plan wat hy toe bedink om  Baba aan die huil te kry is ‘n ongemerkte knypie.

 Wat gebeur?  Kliphard kom stemmetjie uit die vele lae in sy arms: “ Moet my nie kneep nie”

Ghaap het laasweek so lekker koeplet-rymery begin.

Hier kom ‘n nou ‘n variasie op die tema.

‘n Bekende bestaande gedig se 1e twee reëls word geneem, waarna daarnog 2 bygevoeg word om ‘n  kwatryn  met ‘n kinkel te vorm.

Viooltjies in die voorhuis                                          Oktobermaand

Viooltjies blou en rooi!                                              C Louis Leipoldt

Hooikoors nog altyd my kruis

Dus word hulle liewer uitgegooi!

Tinktinkie, wees nie bang nie!                                 By ‘n nessie

Ek wil jou nie kom vang nie!                                    C P Hoogenhout

Ek kwyl en my snorre tril

Maar Ounooi loer oor haar bril.

Ou Amsterdam is tog so mooi                                Amsterdam

Met al sy liggies uitgetooi.                                       A D Keet

Maar dis rooies wat blink en wink

En maak dat manne nie reguit dink.

Amandelboom, O Lentebruid                                  Amandelboom

Hoe spierwit bars die blomme uit.                          C M v d Heever

Amanda eers my bruid, toe my vrou.

Bars ook uit haar nate nou.

Wat is die slaap ‘n wondersoete ding.                   Slaap

Sag op haar bloue oë daal die vaak.                     D F Malherbe

Baba slaap, ma se liefsteling.

Weë die een wat haar weer wakker maak.

Windjie, jy kom oor die groot blou see –              Ouboeta

Bring jy groete van Ouboeta mee?                       H A Fagen

Ouboeta SMS: Londen kan nie beter wees;

Sy Tommie-vriend kan al Huisgenoot lees.

gooi nog by

Annerhelfte lê toe nou daar in die hospitaal.  Die een arm in ‘n verband en  in die ander hand die binneaarse lyn – die drip.  Die drip hang direk van die dak af en nie van ‘n beweegbare paal, wat beweeglikheid erg bemoeilik. Want onthou regterhand is toegebind.

Nou roep die ou vir hulp om by die draailoopplek te kan uitkom.

Nee, se die verpleegstertjie, sy bring sommer ‘n bottel, dis baie maklikker. Dit word sumier van die hand gewys.

Hy vertel dit toe agterna vir my en sluit af:

” Ek wonder vir wat wil hulle altyd so graag daar wil rondvroetel”

Ja, ja  ek weet.  Maar dis nou myne man daai.

Annerhelfte moes laasnag in die Medi-kliniek oornag na ‘n klein operasie wat hy moes ondergaan.  Hy vat toe sy selfoon saam en die toelatingsbeampte verduidelik dat dit absoluut op eie risiko is.  Nee, sê hy die saak is reg.  Hy verstaan.

Ek vertel hom so oppad saal toe dat ons vriendin se selfoon die nag onder haar kopkussing uitgesteel is terwyl sy in die hospitaal was.

Vanoggend toe ek hom gaan haal merk ek dadelik die selffoon op die kassie en vra toe waar  hy dit gebêre het vir die nag.

Hy antwoord toe dat hy so gereken het:  Indien iemand sy foon wil steel wil hy darem ook iets uit die deal hê.  Hy’t hom toe maar so tussen sy bene ingesit!!!