.png)
‘n Keer was ons in Oktober in Olifantskamp in die Krugerwildtuin. Langs ons rondawel was ‘n formidabele Van Wykshoutboom met trosse pers blomme aan die takpunte. Party trosse was tot 20 cm lank. Tokkie het daardie boom met moederlike welgevalle bejeën.
Julle Van Wyks het maar net ‘n boom, het ek haar geterg. Ons Van Deventers het ‘n hele stad – natuurlik die skilderagtige Nederlandse stad Deventer aan die Ijsselrivier. In alle eerlikheid moet ek egter erken: Dis ‘n besonderse boom daardie Van Wykshout – veral wanneer dit in blom is en ‘n mens die rede vir die Engelse naam, Tree Wistaria, duidelik kan waarneem.
“Bloureën”, het ons ons Wistaria in Bloemfontein genoem. ‘n Gedugte verteenwoordiger van die spesie het ‘n waterval van blomme langs ‘n gedeelte van ons motorpad gewerp. Die ligpers kleed het baie oe’s en aa’s uitgelok van mense wat in blomtyd by die huis verbyloop.
Vir my met my kleurswakheid is blou en pers moeilik te onderskei – het in aardrykskunde in standerd agt die wrewel van mnr. Jack Slabbert uitgelok toe ek die hele see om die vasteland van Afrika pers ingekleur het. Dit was die einde van hvd en aardrykskunde se paadjie saam. Dit daar gelaat.
Hoekom ander, kleuronderskeidende mense pers blomme blou sou noem, weet ek nie. Maar “bloureën” was die algemene naam. Ek dwaal af.
Miskien die danigste Van Wyk oor VanWykshout wat aan my bekend is, is Jaco van Wyk, ons peetkind van Pretoria. Oral waar hy by ‘n VanWykshout kom, is sy eerste gedagte om ‘n knoets of stomp te bekom, deur dit af te bedel of hoe ookal.
Jaco het in die Jakarandastad met ‘n trotse meubelmaker saamgespan om pepermeule uit VanWykshout te laat vervaardig wat as spesiale geskenke vir sy VanWykverwante dien.
Die boomkenner Piet van Wyk (inderdaad ook ‘n Van Wyk) beskryf in sy Veldgids tot die bome van die Nasionale Krugerwildtuin die voorkoms van VanWykshout as “baie soos olienhout”. Ek meen Piet is een van die beskeier soort Van Wyks In my boekie kan jy nie olienhout in dieselfde geselskap noem nie.
Pepermeul oorhandig. ‘n Trotse TvD by die Van Wyks van Pretoria, Jaco, Lientjie, Bernard en S,J.
Om ‘n lang storie kort te maak, soos Tokkie graag sê: Jaco en sy gesin (Lientjie en die vierjarige tweeling, Bernard en S.J.) het vir ons in Sabiepark kom kuier. Een geskenk wat saamgekom het, is ‘n grysbruin pepermeul uit ‘n stuk VanWykshout wat uit Pretoria se botaniese tuin kom – darem nie geskaai nie!
Dis ‘n indrukwekkende meneer van ‘n pepermeul. Tokkie het nou des te meer rede om bors uit te stoot oor “haar” boom, wat nie net mooi blomme dra nie, maar (in Piet van Wyk se woorde) ook sulke harde, sterk, duursame en aantreklike meubelhout lewer.
Dit deug natuurlik ook as goeie vuurmaakhout, wat vir die uwe ‘n belangruke maatstaf van bykomende waarde is!
Comments