….
Lees die jongste verwikkelinge (Augustus 2020) via LitNet:
Verklarings van Media24:
Media24 het verskoning aangebied vir die publikasie van lasterlike stellings aangaande Mnr Barend du Plessis in die boeke “The Lost Boys of Bird Island” en “Die Seuns van Bird Island” asook die emosionele skade wat die publikasie van die boeke vir die Malan- en Wiley-families kon veroorsaak het. Volg hierdie skakel na die relevante verskoning.
….
My brief in vanoggend se Volksblad:
Die opspraak oor die bewerings teen Magnus Malan in die boek “Die seuns van Bird Island” duur sedert Sondagoggend. Ek het nie die boek gelees nie. Ek gaan ook nie. Ek volg die beriggewing in die nuusmedia wel getrou. Tot dusver soek ek vergeefs na een greintjie getuienis teen die oud-minister van verdediging wat nie verbeeldingryk uit losse draadjies saamgeflans is nie.
Die teatrale onderhoud met medeskrywer Chris Steyn Maandagaand op Kyknet het werklik ook geen geloofwaardigheid bygedra tot haar en die oud-speurder Mark Minnie se aanslag op die karakter van ‘n gerespekteerde man met ‘n soliede rol in die geskiedenis van Suid-Afrika nie.
Me. Steyn is hier die geleentheid gebied om oortuigingswerk te doen by onoortuigdes soos ekself. Toe verval haar vertoning in emosie en melodrama. Waar is die antwoorde op die wie, wat, waar en wanneers wat by haar as gewese joernalis ingeprent behoort te wees as noodsaaklike vrae as jou doelwit is om die waarheid te dien. Trane alleen is helaas onvoldoende.
Ek skryf as tydgenootlike joernalis met groot agting vir Magnus Malan se onkreukbaarheid van karakter. Al het ek nie altyd saamgestem met wat hy doen of se nie, het sulke verskille nie afbreuk gedoen aan my respek vir sy integriteit nie.
Vir my en andere is dit diep betreurenswaardig dat iemand van sy kaliber na sy dood so beswadder kan word op grond van vergete skinderstories wat afgestof en met nuwe stertjies as evangelie aangebied word. Sulke roekelose sluipskietery is die vlak van die sosiale media. Van ‘n gerespekteerde uitgewery soos Tafelberg verwag ‘n mens dit nie.
Me. Steyn erken self dat haar eie koerant, die Cape Times – geen vriend van die NP-regering nie! – nie haar stories wou sluk nie. Selfs ‘n koerant soos Vrye Weekblad wat nie geaarsel het om die bul by die horings te pak nie, het in alle tale geswyg, hoewel sy oud-redakteur Max du Preez, volgens eie getuienis, van gerugte in daardie trant bewus was. Niks nuuts het in twee dekades aan die lig gekom nie. Skynbaar het die mark vir sulke sensasionele onthullings maar net ontvankliker geword.
Wat Mark Minnie betref, is min oor sy polisieloopbaan bekend. Hoe pas die mantel as “baaspeurder” hom wat al in 2007 die land verlaat het en nou iewers in China klein Chinesies basiese Engels leer? Ondernemende joernaliste kan gerus oorweeg om op sy spoor te gaan loop en vir senior offisiere in die polisie en speurdiens te vra of en hoe hulle hom onthou. So ‘n joernalistieke speurtog kan insiggewende antwoord lewer, vermoed ek.
(Oor John Wiley was die storie in politieke kringe destyds dat hy hom geskiet het omdat hy kanker gehad het. Ek het geen gronde om dit as feit aan te bied nie. Dalk kan iemand anders hom of haar gesaghebbender daaroor uitspreek. )
Hennie van Deventer Melkbossstrand
Commentaires