Botter sal nie in die twee slapende “skoonhede” se mond smelt nie – so onskuldig lyk hulle. Maar vanoggend vroeg by Tarlehoet was die twee Sabieparkertjies hoof-figure in petalje wat in ‘n taamlike moles kon ontaard het as skoondogter Mariza nie so vinnig met ‘n besem ingegryp het nie.
Die toneel was ons buitetoilet. Johan het die vertrekkie vroeg-vroeg gaan opsoek; met ‘n oop deur. ‘n Oopdeur-beleid t.o/v. buitetoilette is vry algemeen daar in die bos; ‘n mens kan sit en… peins terwyl jy dophou wat dalk verbystap. Toe Johan hom weer kom kry, stap ‘n vlakvarkie egter die beknopte ruimtetjie binne. En o wee, daar klap die deur agter hom toe!
Mariza hoor in die slaapkamer net ‘n benoude uitroep “Mariza, jy moet kom help!”. Toe sy om die hoek van die huis kom, staan die ander varkie voor die deur. Kos haar die besem gaan haal om hom weg te stoot. Toe sy die deur oopmaak, was Johan natuurlik gretig om buite te kom. Hy het vinnig die daad by die wens gevoeg.
Die twee vlakvarke was glad nie gretig om die “verowerde gebied” prys te gee nie. Hulle was vrek nuuskierig oor wat dan agter daardie deur gebeur. Maar ‘n vlakvarklyf kan ook net soveel opwinding op ‘n Sondag voor brekfis vat. Dit was nie lank nie toe strek albei hulle langs die huis uit en snork vir die eerstespan.
コメント