Ons kunstenaarskap is in gevaar

Ek is baie bly dat die pers – so ver as in Engeland – vir Liewe Lulu hel gegee het oor haar moroonagtige optrede by die uitstalling “Innovative Women”.

Een van haar raadgewers het klaarblyklik vir haar vertel dat daar menseregte in Suid-Afrika is, en nou beweer sy dat sy glad ’n probleem het met gay mense nie.

Nou waaroor het die minister dan so breinloos opgetree? Hier is die antwoord: “a long overdue debate on what is art and where do we draw the line between art and pornography”.

Nou, dôner mense, hoe Nasionale Party kan ’n mens wees? Klink dit nie presies soos iets wat PW Botha sou gesê het nie?

Gaan kyk self. Hier is ’n paar van die foto’s – daar is letterlik nie een wat ek nie vir my seun sal wys nie. En my seun sal ook nie dink hulle is snaaks, of vreemd, nie.

Gaan ek volgende hoor dat die skilderye van kaal vroue, of die mooi beelde van kaalborsmeisies, wat in my huis is, ook verbied gaan word? Gaan boeke soos Fanny Hill ook volgende uit my huis verwyder moet word?

Ons kan nie en moenie toelaat dat die huidige, verregse spul dinosourusse ons werk wegkalwe nie.

Hoeveel kunstenaar is nie verban in die ou Suid-Afrika nie? André Brink, John Miles, Etienne Leroux ... ag, ons kan aangaan met hierdie lysie.

As ’n minister van Kuns en Kultuur sulke uitsprake maak, terwyl haar baas, Prez Showerhead Z, vir ons vertel dat hy minder seks op TV wil sien, wel, dan moet ons baklei.

Mense vra dikwels hoekom die uwe, wat mal is oor vroue, dan so in gayregte belangstel? Dis oor regte, dis hoekom.

As ek nie baklei vir almal se regte nie, kan ek nie aandring op my eie nie.

En, as kunstenaar, dring ek aan op artistieke vryheid. Vir artistieke vryheid sal ek aanhou baklei.

Sien gerus ook Coenie Kukkuk se Facebook-stuk oor die onderwerp.

Vir ’n meer volledige dekking oor Liewe Lulu se kleitrappery, lees gerus hierdie artikel in die Mail & Guardian.