.png)
Hoe lyk die profiel van iemand wat ‘n sieraad van ‘n mens is?
Paulus – die oorpronklike een – gee vir ons kosbare rigsnoere in sy brief aan die Galasiërs. Sy lys kerndeugde is formidabel: liefde, vreugde, vrede, geduld vriendelikheid, goedhartigheid, getrouheid, nederigheid en selfbeheersing.
So ‘n klassieke bloudruk van voortreflikheid klink haas onbereikbaar. Watter gewone sterfling het al daardie eienskappe?
My kandidaat is ds. Ockie – juis die man wat 2 000 jaar later self die eretitel van Afrikaanse Paulus sou verwerf op grond van sy baanbrekersreise om die Woord te verkondig. In niemand was Paulus se “vrugte van die gees” vir my sigbaarder nie
Twee kantaantekeninge:
Ds. Ockie kon in die openbare domein met gesag oor ‘n verskeidenheid aktuele onderwerpe saamgesels. In Kerkbode en koerante het gereeld waardevolle briewe uit sy produktiewe pen verskyn. Altyd was sy insette ‘n model van fatsoenlike debatvoering.
Een onderwerp waaroor hy hom nie onbetuig gelaat het nie, is die onheuglike sinodesitting van die Wêreldraad van Gereformeerde Kerke in Ottawa in 1982. Hy was ampshalwe teenwoordig, en het die skuldigbevinding van die NG kerk aan sogenaamde “kettery” eerstehands pynlik ervaar.
Daardie geskiedenis en die huidige uitloopsels daarvan word nie deur almal in die Kerk eenders beleef nie. Diepe dispuut en driftige debat vlam van tyd tot tyd op.
Ds. Ockie het sy eie insigte oor die meriete van die saak en oor die betrokkenheid van sekere rolspelers kristalhelder geformuleer; altyd in ‘n beskaafde, konstruktiewe, christelike trant. Sy teenstanders is met respek behandel; hul standpunte is met oorwoë argumente begroet. Nooit het iemand in die ander kamp dadelik verwoed op sy perdjie wou spring nie.
Veronderstel Paulus – wat self heelwat vir publikasie geskryf het – kon soos in wetenskapfiksie in die verre toekoms sien. Hy sou waarskynlik dan ook oor hierdie deug in Galasiërs 5 ‘n woordjie wou spreek.
2. Veronderstel Paulus sou selfs net vaagweg die buitelyne kon waarneem van die minsame ds. Ockie wat ons in sy herfsjare hier op Melkbos leer ken het. Dan sou hy aan die Galasiërs waarskynlik ook die een en ander oor wellewendheid wou meedeel.
Altyd vriendelik, altyd hoflik, altyd nederig, altyd meelewend, altyd met deernis, altyd met ‘n woordjie van opbeuring, altyd met ‘n glimlag, altyd oop vir ‘n stukkie humor wat ‘n vonkel in sy eie en ander se oë bring – so het ons Melkbossers ds. Ockie leer ken en lief kry.
In Maart 2012 sou hy ons gryskoppe by ons kerkvereniging Silwerkrag toespreek. Hy daag toe op met ’n kierie – ‘n vreemde gesig.
Dit blyk die man, bejaard soos hy is, het sy dokter se besware vriendelik maar ferm van die hand gewys, uit sy hospitaalbed opgestaan, hom – soos altyd – spiekeries uitgevat en siek-siek kom oë wys. Só lyk gedrewenheid.
Nou het ’n lang, lang seisoen van ver paaie loop, tot ’n einde gekom. Ons groet in dankbaarheid hierdie onberispelike heer en aristokraat van die kerk. Ds. Ockie Raubenheimer, kind van die Karoo, was Galasiërs 5:22 in die praktyk – met hierdie paar kort kantaantekeninge op die koop toe.
Hy was ‘n sieraad.
(Huldeblyk by die gedenkdiens van ds. Ockie Raubenheimer in die NG kerk, Melkbosstrand, Woensdag 11 Januarie.)
Commentaires