.png)
Pas terug van ‘n tweede besoek, is ek nog te meer in vervoering met die unieke boskamp naby Mopanie as met die ontdekking daarvan verlede jaar. Die aktiwiteit by “bobaas-Boulders” se watergat is weergaloos, glo ek. In die rotse klouter klipspringers. In skeure in die rotse gaan ‘n paar muskejaatkatjies tuis. Die lewendige voëllewe behels gereelde besoeke van kleurryke dassievoëls ‘n gedurige toestroming van blou sysies. Eekhorings en akkedisse kom les hul dors.
Op ‘n manier wil ek my bekoring prakties vergestalt. Skielik kry ek ‘n idee. Teen die muur by die trappies in ons Sabieparkhuis hang ‘n raam met nege foto’s van 20 jaar gelede. Hulle sal moet plek maak. Die raam word nou my Boulder-raam.
Buffelfoto’s sal noodwendig oorheers. Reuse-troppe van 200 of meer het vanjaar weer dorstig om die watergat kom saamdrom: ‘n swart massa. Soos ‘n skildery lyk die aantog uit die bosse in ‘n stofwolk.
Dan die klipspringers. Drie was gereeld in die rotse om die kamp. Die laaste dag betrap ons hulle by die voëlbadjie uit natuurlike rots. Twee staan kiertsregop wag terwyl die derde die ruggie knak om te drink. Die kameras klik aanhoudend,
Tokkie se rugsak met haar voëlboeke en verkyker het onder ‘n muskeljaatkat se skerp tande deurgeloop. Maar die ou het darem rustig vir ‘n foto poseer.
Verlede jaar was die olifante meer en het ook wildehonde kom drink. Daardie foto’s sal uit die argief gaan haal word vir die raam. Vanjaar was die hiënas egter volopper (een was selfs binne die braai-area!), en het ook ‘n mooi troppie koedoes, rooibokkies en vlakvarke die watergat opgesoek. Die foto-aanbod vir my nuwe Bouldersraam word al hoe ruimer en die seleksie al hoe moeiliker!
Oor die kamp se naam wil ek ‘n waarneming van verlede jaar herhaal: dit is presies in die kol. Die onomheinde struktuur (ses uiters ruim dubbelkamers met private badkamers en uitsigstoepe, asook die enorme kuierplek) is omring deur massiewe klipstapels met kremetarte en seringe wat met die ru-heid kontrasteer.
Boulders is ‘n taamlike ent van Sabiepark – iets soos 225 km. Die tog word egter dubbel en dwars beloon. Soek jy nog altyd na dié blinkste juweel van die wildtuin? Jy hoef werklik nie verder as Boulders te soek nie. Ek beveel die plek sonder huiwering by enigiemand aan. Huur die kamp vir ‘n dag of twee. Gaan bederf jouself daar in stilte, vrede en skoonheid soos min.
Comments