GOGGAS MAAK VIR PAPPAS LAM

Vergewe my, maar ek voel nogal ietwat “tjaf”, soos my kinders op skool gepraat het, ná my besie-in-die-oor-avontuurtjie ofte wel die onderonsie met die oorpister.

Uit die vertelling van Sarel Venter van Bloemfontein oor sy pa se ervaring en Henry se kommentaar op Linet wil ek graag aflei dat ek heldhaftig die beproewing deurstaan het.

Tokkie verdien ook punte vir haar vinnige, doelgerigte en doeltreffende ingryping, reken ek.

Laat ek Sarel aan die woord stel:

“Jou vertelling oor die inkruiperige besie in jou oor het my laat terugdink aan donkiejare gelede toe so iets my oorle pa oorgekom het.

Die besie het die gaping of oorgat gesien en daar ingevlieg. Dit was erg soos my pa tekere gegaan en my ma die besie probeer uithaal het. Niks wou help nie.

“Volgens my pa het die besie al hoe dieper ingekruip soos wat my ma sy agterent (die besie s’n) met wat ook al probeer haak of trek het.

My ouma, by ons aan huis, het opgemerk: ‘Lig met ‘n flits by die ander oor; dalk kruip die ding dwarsdeur en dan is hy uit.’

“My pa het nie gedink dit is snaaks nie.

“Olyfolie of so iets het ook nie gehelp nie. Die besoeker het vasgeskop.

Enigste raad was: ry na noodgevalle in ons naaste hospitaal, die Glynwood in Benoni, 14 km ver.

“Ek was nog te jonk om te bestuur, maar ek en my pa is daar weg. Hy aan die stuur en ek op morele bystand.

“Ek was maar benoud, want elke keer as die besie daar diep in my pa se oor krap en skop met sy skerp pootjies het ek gedink my pa gooi die kar om. Vir rooi ligte het my pa (die wetsgehoorsame polisiebevelvoerder op Petit in die buitewyke van Benoni) daar die aand ook nie veel respek betoon nie.

“Noodgevalle se personeel het die indringer gou verwyder en in ‘n nierbakkie gegooi. Toe al morsdood versmoor van die olie.

“Ons terugtog huis toe was veel rustiger.”

Henry merk kort en kragtig op:

“Dis niks lekker as daar iets in jou oor invlieg nie – het eenkeer met my gebeur, en ek het omgemoer en ‘n rib op ‘n klip gebreek.”

Ik heb gezegd.