DIE GEGONS VAN ONHEIL

Blou Maandag is vir die Van Deventers altyd die dag wanneer hulle tuiskom ná ‘n vakansie. Maak nie saak watter dag van die week dit is nie.

Ervaring het ons al geleer dat iets soos ‘n soomlose tuiskoms eenvoudig nie in ons gesinskultuur bestaan nie. Iets gaan groot fout wees, dit weet ons – televisie, rekenaar, alarm, warmwatertoestel, yskas, vrieskas …

Ons staal ons vooruit en verwag die ergste.

Dinsdagaand keer ons terug ná 75 dae in Sabiepark. Die TV werk, die rekenaar flikker aan, net die alarm skyn ‘n haakplekkie te wees weens te lang afhanklikheid van batterye.

Verligting. Toe begin Tokkie ‘n watertjie tap vir ‘n bad. Toemaar, ons onthou van die waterkrisis. Vir eers bad ons saam, ten tweede maak ons skaars die bodem van die bat nat. Ten derde: kom kyk gerus na die Van D’s se beskeie waterrekenings.

In elk geval, skielik verstyf ons albei. Die gegons word al hoe harder. Klink of die warmwatertoestel dalk gebars het. Tokkie laat vat by die voordeur uit om te kyk of die water by die oorlooppyp uitspuit. Niks. Ons gryp die leer en loer deur die valluik in die gang. Niks.

Ons kyk verward rond.

Dan val my vrou se oog op die oop koffer op die grond langs haar spieëlkas. Klink dan, vreemd genoeg, of die gegrom sy oorsprong tussen die hopies klere in die koffer het.

Sy begin grawe tussen die klere.

Waarlik: die rede vir die onheil kom tevoorskyn in haar hand.

Geen twyfel daaroor nie, want nou raads dit twee keer so hard.

Hoe de ongeluk?

Skynbaar het iets wat in die tas rondgeskuif het in die Boeing se vragruim of op die vervoerband by Kaapstad Internasionaal ‘n knoppie ge-aktiveer.

Die klein dra-radio’tjie is aangeskakel maar nie op ‘n stasie nie!

#hennievandeventer #radio #melkbos #bloumaandag #koffer