Perdebytjie

‘n Mens se lewe is soos ‘n weerkaatsing.Soms is dit helder en gedefiniëerd en ander kere is dit dof en melkerig.Elkeen van ons se weerkaatsings lê in wat andere teenoor ons terugkaats,hetsy dit vriendelikheid,liefde,medemenslikheid en ook soms die lelike sy van menswees is.

Ek het al ondervind,dat hoe meer positief jou weerkaatsing is,hoe meer positiewe energie word teruggekaats.Hoe helderder jou motiewe teenoor andere,des te mooier en afgeëts die terugkaatsing.

Helder blou lug in die Sesriemravyn. 

Die weerkaatsing is effens melkerig en dof.

Die lyne raak al hoe meer gedefiniëerd.

Die volmaakte weerkaatsing met selfs die beeld van ‘n swaeltjie ook sigbaar.

Ek sien julle oor ‘n maand weer,gaan bietjie foto’s neem op ‘n geheime plek.

Ek gaan vanoggend soos gewoonlik op ‘n Vrydagoggend na my oefenklas toe.Ek voel gesond en fiks,kan nie wag om met my vriendinne daar te klets voordat ons begin nie.Alles verloop goed..ons draf agter mekaar in ‘n sirkel,vleg in en uit tussen oranje hoedjies op die vloer,doen later strek oefeninge om die stywe koue spiere te rek en val toe weg met die daaglikse program van een uur.

Ek woel en rek en lig bene en swaai die arms en skop my agterent met my voet,terwyl ek soos ‘n tafelblad teen die reling (“bar”) staan.Nog steeds niksvermoedend,word die bene met groot rekke vasgebind,vir ekstra weerstand,wanneer ons in lêende posisie,eers op een sy die een been vyftig maal lig en dan omdraai vir dieselfde beweging op die ander sy.

Met die omdraaislag,voel dit of die hele aarde draai.Ek steur my nie veel daaraan nie,want dit gebeur soms en ek weet ou middeloor gooi partykeer my balans uit.Ek kom so effe reg,maar toe ek opstaan,moet ek aan die muur klou om regop te bly.Die instruktrise sien teen hierdie tyd my dilemma en ek verseker haar dat ek net in regop posisies moet bly,dan sal ek reg wees.

Nodeloos om te sê,dit voel naderhand of my oge omdop en in my brein ingluur.Koue sweet slaat op my uit en ek ruik skielik vir myself soos ‘n klein hondjie of soos seuntjies wat na pouse in ‘n klas inkom.Ek besef daar is probleme en besluit om liewer huis toe te gaan.Na ‘n gespook om aan te trek,dop ek heeltemal om toe ek buk om by my skoene te kom.Gelukkig het ek gesit en slaan soos ‘n os agteroor en my oë rol en rol en rol..te afgryslik vir woorde!Naar volg toe ook,maar gelukkig kon ek die katte tem,sodat ek nie voor almal ‘n verdere spektakel van myself maak nie!

Twee goeie Samaritane neem my toe huis toe,die een bestuur my karretjie en die ander een volg om nommer een weer terug te neem oefenklas toe.Tuis kruip ek letterlik tot in die stort en hang soos ‘n vlermuis aan die krane.Gelukkig is manlief byderhand en later lê ek soos ‘n zombie op die bed.

Ek het ‘n goeie uur geslaap en voel nou weer perdfris.Die oorsaak van die tydelike swakheid..Vertigo..alles te doen met middeloor,balans,ens.Google dit vir verder inligting.

‘n Mens beplan jou dag en dan gebeur so iets en verander die hele prentjie!

Tydens ons ekskursie in die Okavangomoeras,het ons die voorreg gehad om met besondere leeus te doene te kry.Omdat dit so nat en waterryk is,het hierdie leeus oor ‘n tydperk aangepas om te swem en hulle prooi bestaan hoofsaaklik uit buffels.Dis eintlik uitsonderlik dat dit hul primêre prooi is,want ‘n buffel is ‘n magtige dier en beslis nie die maklikste om te jag nie.Ons het hulle dopgehou waar hulle heeltyd ‘n trop buffels agtervolg..deur die water en onder uiters moeilike omstandighede.

Dit was ongelooflik om te sien hoe die kleingoed deur die water swem,elkeen met die voorpote gehaak aan die vorige een en hoe die twee volwasse wyfies die voor- en agterhoede vorm,om hulle te beskerm.’n Mens moet in gedagte hou dat die water vol krokodille,slange en ander onsigbare gevare is.

Hier stap hulle in gelid die water binne.’n Yslike trop buffels is pas die water in en hierdie spannetjie laat hulle nie so maklik afskud nie!

Ma stap voor en kleingoed is vol vertroue agterna.Die kleinste enetjie kyk maar bietjie onseker terug,maar sien darem vir ouma wat die agterhoede dek! 

Hier is dit al lekker diep en swem moet hulle swem!

Help Mammie,nie so vinnig nie!Kinders,klou vas en kom,daar is nie tyd om te mors nie!

Dankie tog,amper op droë grond!Babatjie bly effens agter.

Mamsie en Junior rek nou hul nekke om te sien waar daardie klomp nors buffels nou is.

Die natuur is ongelooflik!Hierdie diere moes noodgedwonge aanpas om te swem en buffels as hoofprooi te vang,of uitwissing in die oë staar.Dis waar die term “natuurlike seleksie”,tot sy volste reg kom.Net die sterkstes en aanpasbaarstes sal oorleef.

Ons was twee jaar gelede op ‘n wonderlike plek,genaamd Duba Plains,in die Okavango Delta.Dis ‘n fantastiese waterwêreld,en by tye voel dit of jy vinne en kiewe moet groei om hier aan te pas!In Junie en Julie elke jaar,is die moeras op sy volste,wanneer die reëns uit Angola,met verskeie riviere uitmond in hierdie pragtige paradys.

‘n Mens kan nie die belewenis beskryf nie en ‘n besoek hierheen,moet op elkeen se lewenslysie wees!

Uitsig uit ons tent..water,water,water!Troppe buffels waad gedurig hierdeur en dan klink dit soos ‘n supersoniese vliegtuig,soos wat die water raas!

Hierdie is die allerdaagse pad wat ons heeltyd gery het.Nie vir die bang mens nie!

Net as jy dink jy is op droë grond,wag DIT vir jou!

Toemaar,daar is die brug,maar om daar te kom..!!

Veilig die brug bereik,nou ‘n eindelose ent oor hierdie houtbrug oor ‘n diep area in die moeras.

Dis nie ‘n boot nie,maar die voertuig se armleuning aan my kant.Bring die roeispane!

Veilig oor die brug en weer op “vaste grond”!Water,water,water!

Bobbejane is een van my gunsteling diere. Ek kan hulle ure lank dophou.Hierdie twee het so gesit en visvang, dat hulle koppe eintlik geknik het, soos wanneer klein kindertjies veg teen die vaak.

Hulle is inwoners van die Mahango Wildreservaat in die Caprivistrook in Namibië.

Ons eie Vrystaat is in eie reg ‘n pragtige plek.Verlede naweek was ons vir twee dae op ‘n pragtige plaas in die Memeldistrik.Dit was ysig koud,maar die heerlike hout-kaggelvuur en lekker wyn plus die pragtige omgewing,was sielekos vir dié uitgemergelde Gautengers.

Veral mooi, is die sandsteengebergtes en die wye oop grasvelde tussenin.Geniet dit saam met my.

I wisely elected to make use of the 9h00 car ferry which arrived at 14h00.The car ferry has a carrying capacity of about 40 cars and about 100 passengers,but the captain uses a more practical and commercial approach by loading the ferry until just before it sinks.Our trip had about 30 ten cubic trucks loaded with sand and a crowd of people that made Woodstock look like a gathering of risk division supporters.The cargo also included an interesting sample of animals which would have put Noah to shame.The loading took about an hour.

The departure was rather uneventful except for the fact that after about 50 metres the ferry got stuck in evil looking mud.The twenty captains (one holding the wheel and 19 others frantically shouting advice) tried unsuccessfully to get us going again for about thirty minutes and then gave up.Eventually an elderly gentleman who fortunately was squashed against me and facing me,explained to me that I should not panic and that the ferry will get going again as soon as the tide comes in.He did not know when this will happen,but I seemed to remember from school that this happens twice a day.

It was about this time that I really got depressed because it was my own idea to visit the country and had nobody to blame.I decided that it was a good idea to use the bit of spare time to catch up with my e-mails and managed to wrestle my arms free.There was no reception.

The ferry floated after six hours and we arrived in Freetown in complete darkness some nine hours after airport arrival.I wish I can conclude by saying that this was the end of this interesting journey,but unfortunately it got worse as the night progressed.Suffice to say the time allowed for this country visit was insufficient and I commenced my journey back to the airport early the next morning,just in time to catch the flight to Lagos.At least Bennet was reasonable when we negotiated the final agent’s fee by using the customary formula of ALL THE MONEY YOU HAVE,less airport departure tax.

Nodeloos om te sê,die ou het nie eers Freetown gesien nie!