Lewies mymer oor gister vandag en more

Leef jou reis, Litnet my ou maat,

Maar hier gaat ek jou verlaat

Sedert 2008 het ek hier geskryf en gekuier

Maar nog langer? Nee ek weier

Ons blogville word oorstroom deur onwettige immigrante

Hul arrogansie grens aan die flagrante

Om komentaar te lewer is ‘n moerse gestoei

Met Captcha se geskukkel wat ek verfoei

Die meeste van my blogmaters het reeds verkas

En nou sit ek hier soos Piet Snot op sy gat

(ok, dit  rym nou nie, maar “bas”

wat wel rym klink darem wragtig

bollie- kinderagtig)

So, liewe vriende wat steeds nog bly

Kom soek my by

Lewies Mymer.Wordpress.com

Ciao Litnet, it was nice knowing you

Toodle-doo!!

 

 

My bydrae tot die roes uitdaging

Roes

Dis soveel jaar as wat die uwe en sy Vroukie hulle vandag in die staat van heilige eg bevind. Ja, een en veertig jaar gelede het ek gesuit en getie daar voor die preekstoel en voor die gemeente ewige trou aan my mooie bruidjie beloof.En sy het beloof om haar man onderdanig te wees, so a la die credo van ons Christelike opvoeding van doerie tyd. Ek het my belofte gehou, en Vroukie? Die lesers van my blog moet maar self daaroor oordeel! En wat gaan ek doen om hierdie memorabele moment te gedenk? Mmmm, blomme sal seker van pas wees, daai ou en beproede standby vir ‘n man in die nood of in die moeilikheid, en dan vanaand ‘n ete in ‘n romantiese setting, terwyl ons handjies hou en mooi woordjies fluister. Die Spur het mos hoeka Maandae ‘n spesiale aanbieding, twee burgers vir die prys van een.

Alle grappies op ‘n stokkie, ek is geseënd om my sielsmaat in hierdie lewe raak te geloop het, my alter ego, daai stukkie van die legkaart wat my lewe volmaak maak. Ons het een en veertig ryk en gelukkige jare saam meegemaak, en nou, hier waar die pad begin afdraand loop, is ons tred ferm, saam pak ons die pad aan, hand aan hand, ‘n lied in ons harte, en dis vir seker nie tjie-tjie elevator music nie! Double four time!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nou ja, ‘n pampoen is nou wel nie ‘n vrug nie maar hier is my bydrae.

 

 

 

 

 

Na my kommer oor afnemende gehoor besluit ek om ‘n draai by ‘n oudioloog te maak.Laat ek dan nou vir eens en vir altyd weet wat my status is. Na al die toetse gedoen is stap ek huis toe waar Vroukie wil weet:

“En toe, wat sê sy?” (Sy is nou die oudioloog)

“Askies Vroukie, hoe sê ?”

“Nee toemaar, lyk my ek weet”

“Grappie Vroukie. Sy sê daar is geringe gehoorverlies hier in die middel frekwensies, maar nie so dat dit ‘n gehoor apparaat regverdig nie”

“So jy kan goed hoor?”

“Hard en duidelik”

“Nou ja, gaan maak asseblief die vullisblik leeg. Ek moet mos altyd soebat want jy kan mos nie hoor nie”

“Haai jissie Vroukie, jy sê nie eens jy is bly dat ek nie ‘n bêtterietjie hoef te dra nie, order my sommer net rond”

“Grappie Lewies. Ek is baie bly jy kan my hoor. Wil jy hoor wat ek nog vir jou wil sê?”

Verbeel ek my of is daar ‘n twienkel in haar oog, en dis nog nie eers teetyd nie!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ek en Mia. Skaduwee-uitdaging. @tina10

 

 

 

 

 

 

 

 

Na vele gesukkel en onderlangse geswets kry ek dit reg om ‘n nuwe avatar te plaas nadat my vorige een ontfutsel is. Ek was darem ook al uitgekuier met daai dolosbeentjie, dor en droog en oninspirerend. Hierdie windverwaaide see-meeu verteenwoordig my Hermanus heimat, en sal hopelik meer inspirerend wees as die toorbeentjie.

Terwyl ek nou hier is vergun my om ‘n grappiekie te vertel wat van Nico Nel se kant kom. Die van julle wat dit ken, verskoon maar.

Dit gaan oor hierdie ou wat op ‘n stasie daar erens in die Karoo gewerk het, toe daar nog sulke  stasietjies was.  Op Hoofkantoor kom iemand agter dat die ou nou op gond van jare diens kwalifiseer vir bevordering, maar hy moet darem ook ge-evalueer word om te bepaal of hy bevorderingswaardig is. Gevolglik word twee hooggeplaaste amptenare vanaf Beaufort-Wes gestuur om die evaluering te doen. Nou vra hulle die ou uit oor sy werk maar elke vaag word met doodse stilswye begroet tewyl die ou intens na die muur staar.

“Watse vrag vervoer die goederetreine wat hier deur die stasie beweeg?” Niks, g’n reaksie.

“Wat is die naam van die passassierstrein wat van Johannesburg dwarsdeur die Karoo Kaapstad toe ry?” Tjoepstil.

“Wat beteken dit as die rooi sinjaal gelig word?” Geen antwoord.

Radeloos vra een van die onderhoudvoerders “Höeveel is vyf maal ses?”

Die ou frons en kou sy lippe maar geen antwoord,

Die twee amptenare het nou genoeg gesien en staan op om te loop. So in die verbyaan se die een ” Terloops, vyf maal ses is dertig”.

Die ou vlieg orent “So baie!!” se hy.

 

 

Nou ja, hier probeer ek weer om ‘n foto te plaas. Weer eens is dit die sogenaamde Gansies, vissersbote wat voor anker le in Gansbaai se hawe. Sal maar sien of en hoe dit in die blog verskyn. Ek het dit op Paint kleiner gemaak, 10%. Hier gaat hy, hoop vir die beste!

 

 

 

 

 

 

Vroukie verjaar more, dan is sy amper so oud soos ek. As ek vir een verjaardag die pas kan markeer, is ons ewe oud. Die verjaardagvieringe behels ‘n uiteet saam met die Stanford 4 moremiddag by Dutchies, ‘n restaurant so op die drumpel van die see. Ongelukkig kan die Kaapstad 4 nie saam wees nie agv werksverpligtinge van die vader van daardie huis.’n Jammerte, maar begryplik. Verlede jaar was ons vir die heel eerste keer almal saam met Voukie se verjaardag, en die genotvolle herinnering van daardie geleentheid sal vertroosting bied vir die afwesigheid van die Kaapstadters. Verlede jaar het ons benewens die kiddies nog nie juis iemand hier in Hermanus geken om ‘n koek en tee gedoente te reverdig nie, maar hierdie keer is daar al ‘n handjievol bekendes en bure om so ‘n samekoms ‘n plesierigheid te maak. Vroukie is dus as I speak besig om onder die gewoer van een of ander kombuisinstrument te mix, te maal en te shred. ‘n Vaagweg bekende geur uit die verlede, wat by ‘n verdere snuif onbetwisbaar sterk herinner aan tjoklitkoek in die oond, laat my vermoed dat Vroukie ewe waagmoedig die taak aangepak het om te eet en te drink self te voorsien, sans Hermanus Chocolaterie.

Hier op die oneindigheid van die kuberuitspansel wil ek Vroukie gelukwens met haar verjaardag. Ai Vroukie, daar is maar net een soos jy, en ek het jou gekry. Dit maak my hart so bly, as ek dink aan ek en jy. (Hierts, hier kom ‘n rympie, kan dalk ‘n liedjie maak, gesing te word deur een van ons Afrikaanse sangsensasies, Bok Kan Bler of Snotneus)

Alle grappies op ‘n stokkie, baie geluk met jou verjaarsdag, mag jy hierdie jaar net goedheid en guns ervaar.