Pronknografie

Spesifiek oor bloggers wat verwys na hoe standaarde geval het sedert hulle begin blog het. (Sommige van hulle “veterane” wat al n hele maand hier blog, sjoewa dis lank!) Hoe dit die einde is van litnet, want al wat oor is is ‘n handjievol kommin plebs sonder norme en standaarde wat heeltyd fight! En dan maak hulle die sweeping statement dat dit net Afrikaners is wat so maak. Dit gebeur nerens op die aardbol nie – en hulle is berese hoor! Hulle het getravel, hulle ken van! Goeie genade! Het julle ooit die Italianers al beleef? Of die Franse for that matter?

Ek dink mens kyk ook maar na die blogs (soos na alles in jou realiteit) met ‘n spesifieke emosionele bril op. Ek wil dit graag illustreer met ‘n oulike storie wat ek eendag raakgelees het:

In die reenwoude van die amazone is daar ‘n tipe paddatjie wat, as hy wasdom bereik het en wil jag altyd so met een boud teen ‘n boom gaan sit. Hy sien blykbaar net vliee wat van eenkant af kom raak. Hy kan oorval word met vliee wat van ander rigtings af kom, maar as hy nie die gesien kry wat van die spesifieke rigting af kom nie, sal hy doodgaan van die honger.

En mense is vir my baie so. Ons is tog so geneig om net dit te sien wat met ons resonate op ‘n emosionele vlak. En die denkfout wat ons dan maak, is om ons eie persepsies te aanvaar as die waarheid! As mens net die fights of “agteruitgang” raaksien (die vliegies wat van een kant af kom), se dit iets van jou psige.

Daar is kwaliteitbloggers hierso: Berwick, Monica, Madhatter, Neander, Abrham, Jeanne, Charlene, Ultra Mel, Thomas, Vega, Carramella, Korra, Bernard, Petrus pap, Dalla se pa, Henry, Latino, Lora en ‘n swetterjoel ander wat groot waarde toevoeg en by wie ek soveel leer. Elke dag kom daar ook interessante siele by ..

Die ander denkfout vir my is dat ons heeltyd voel dinge verander ten slegtse (kan mens ten slegste se? Soos in die teenoorgestelde van ten goede?) Ons praat met groot nostalgie van die goeie ou dae asof dit die heel beste tyd was wat die heelal aan ons kon bied. Kyk ons dan deur so ‘n eng en benepe brilletjie na die wereld? Tel ons ooit ons koppe op om die groter prentjie waar te neem?

Ek probeer die hele spektrum van lewe in al sy fasette en skakerings waarneem en erken ook aan myself dat dinge, soos in die natuur maar ‘n eb en ‘n vloei het. As dit lyk of ons op die blogs ‘n “laagwaterpunt” bereik het is dit nie noodwendig finaal oor en verby nie, dit sal weer draai, mos. Laagwater maak volledig sin in daardie hele sikliese konteks.

Feit is als in die heelal is eintlik konstant in flux, is voortdurend besig om te rekonfigureer en te verander. Ek meen, selfs ons eie liggame. Ons is konstant besig om nuwe selletjies te vorm en ontslae te kaak van oues. Ek het iewers gelees ons kan sover gaan om te se ons is elke xxx dae (gaan google self, nie nou lus) ‘n hele, splinternuwe mens! En selfs die idee wat ons van ons het as ‘n soliede konkrete wese is ‘n illusie! Elke individu bestaan uit ‘n groep partikeltjies wat soos ‘n swerm bye om mekaar zoem en koek en die illusie skep dat daardie individu solied is.

Idees kom en gaan, spesies kom en gaan, mense kom en gaan, eras kom en gaan, heersers kom en gaan….. en die blogs is maar ‘n holografiese afsplitsing van hierdie hele kom-en-gaan siklus. Moet seblief nie so gatvas wees om krampagtig aan die verlede vas te klou nie. tel jou visier wyer in en toets jou persepsie aan die realiteit.

Die enigste ding wat konstant is in hierdie realiteit van ons ,is verandering! Wat ‘n beautiful teenstelling. My lewe is verseker ryker en rustiger sedert ek die hele idee embrace het en begin het om in die oomblik te leef en ja te se vir verandering!

Neewat, dan ek is ‘n kommin pleb en ek is nie bang om een genoem te word nie! Ek geniet hierdie plebiaanse spasie en ek sal nie my neus optrek oor die waardes, norme en standaarde wat kwansuis so val omdat ek na alles om my deur ‘n snobberige brilletjie kyk nie! Fighting het ook n funksie, gaan kyk maar in die natuur. (form follows function)

Boonop hou ek van die rouheid en  onmiddelikheid van Litnet. Die feit dat hier los kanonne is wat curve balls gooi sit juis die spark vir my in. Ek sal nie oorbeweeg na ‘n sanitized space waar mens totale editorial beheer het en jy vooraf kan besluit wat deurkom en wat nie en jou blog en jou bas “veilig” hou nie. Want die lewe is nie so nie!

Die goeie ou dae is so laas Millenium! Viva die hier en die nou!

Occupy Litnet blogs!

Ek het hierdie (vir my nogals verrassende) comment van Henry oor Ouboet se bieg-post raakgelees:

Wat my meer pla oor die reaksie is die absolute onverdraagsaamheid daarvan – eintlik het dit boggerol met enige een van ons uit te waai waar Ouboet sy peester indruk.

Dit het my die aan die dink gesit en ek wil graag vir Henry (op wie ek mos ‘n dodelike crush het) oor sy stelling aanvat 🙂

 Ek stem honderd % saam met jou dat Ouboet sekerlik sy peester mag indruk waar hy wil ….

…maar om dit dan op ‘n openbare blogforum te kom aanbied as emotional currency, skuif die doelpale geheel en al. Vir my beteken dit dat hy iets van ons af wil he, dan nie? Dis ‘n emosionele transaksie wat hom hier afspeel. Hy doen dit om te kan beter voel oor homself, miskien (ek weet nie, ek spekuleer) Ek is ‘n groot voorstander van die ou Bauhaus-argitekte se stelling: “form follows function” en gebruik dit as ‘n template op byna elke aspek van my lewe. Dit werk soos ‘n bom! Als (ook mens se handelinge) het ‘n funksie en die vorm wat dit anneem word bepaal deur die funksie.

As ek selfreflektief daarmee te werk gaan sou ek se dat dit hom baie pla, dat hy nog nie closure het nie en dat hy gevoel het ‘n post soos die sal dit vir hom bewerkstellig.

Nou, die bloggers se reaksie was ook vir my baie interessant:

Daar was onmiddelik mense wat empatie kon he met sy vrou. Wat hulself kon indink oor hoe sy voel. Ek het ook eerlikwaar aan myself afgevra hoe ek sou voel as ek Mevrou Ouboet was en dit sou lees. Sou dit vir my ‘n goeie fondament gewees het om ‘n gesonde dialoog met my man daaroor te kon inisieer en sodoende closure te bewerkstellig?

Daar was mense wat hom absolution gegee het. Dis waaroor ek dink hy die post gedoen het en wat ek dinkek dink hy wou he – maar dis iets wat hy eintlik in homself moet kry tydens ‘n gesprek met sy vrou en ook sy geestelike mentors, dan nie? In my amper 50 jaar op die planeet het ek al agtergekom dat ware transformasie slegs van die binnekant af buitetoe gebeur. Rerig. There is no other way. Dit help nie om ander mense se opinies te ko-opteer as mens kak voel binne in jouself nie. It is indeed a very empty transaction

En dan is daar mense wat hom prontuit veroordeel het. En wat gemaak het dat hy nie kon pa staan vir die post nie en dit toe ook verwyder het.

Ek is nie ‘n expert nie, maar hierdie 3 basiese reaksies klink vir my na ‘n goeie gesonde deursnit van human nature soos ek dit al in my lewe ervaar het. Elkeen van die reaksies is myns insiens geldig en nuttig. Dit bepaal ons eie persoonlike, morele kompas deur ander mense se persoonlike reaksies op ons handelinge waar te neem.

Die probleem net met openbare forums is dat dit human nature “condensed” is. Al die aspekte van wat ons menslik maak, kom op n baie gekonsentreerde vaart op mens af as jy blog, so jy moet absoluut gereed wees daarvoor, veral as jy jou hart (en in Ouboet se geval, jou hard) op jou mou gaan dra. Want die blogs is vol los kanonne. Mense wat vir jou ‘n curve ball gaan gooi en oor wie jy geen beheer het nie. Die trolle het myns insiens ‘n geldige funksie. Vir my reflekteer hulle die dele van my psige waarmee ekself nognie vrede gemaak het nie.

Die ander probleem is, dat dit in ons natuur is om net die reaksies raak te sien wat ons wonde amplify. En dan se ons, ek skaam my vandag vir die volk want almal is kommin en almal is boos en almal hou van ‘n slegsmeerdery. En dit terwyl als eintlik maar in balans is en dit orals om ons so gaan.

Mens kan baie daaruit leer!

Dis naweek! Dis saterdagoggend en die lug is daai diep herfsblou en die son skitter en die voeltjies sing en… julle kry die prentjie? Te pragtig vir woorde.

En ek en Thomma is oppad na ‘n Tae Kwondo werkswinkel. Daar aangeland gaan join hy die groepie spelende seuntjies op die mat en ek vind vir my ‘n gaatjie tussen al die mammies en pappies vanwaar ek my ou seuntjie kan dophou. So regs van my sit die pragtigste tienermeisiekind, seker so 18 jaar, skat ek haar. Mooi hip aangetrek, met so ‘n groterige rugsak langes haar. Heel oulik, vars gesiggie.

Toe die klassie nou in volle swang is toe ruk die kind haar rugsak oop en bring ‘n tamaai Bybel te voorskyn. Sy slaat hom oop en begin dit aandagtig deurlees, potloodjie in die hand.

Stomgeslaan leun ek vooroor ek merk op dat die bloedjong kind, op hierdie verkwiklike saterdagmore, potlood in die hand besig is om niks anders as Openbaring te bestudeer nie!!!!

Liewe Hemel! Wat is aan die gebeur met ons jeug?

Of miskien is dit my eie klein rebellie. Ek was n Dopperkind wat van st 5 tot st 9 katkisasieklas op vrydagmiddae gehad het … en nie kon gaan rolskaats het nie!

Hierdie statement van hom oor die advertensiewese vat vir my nogals die koek.

Akhal Teke rym met feetjie en dis waaraan hierdie sprokieskreature my laat dink! Feetjieperde, inderdaad. Sit net vir hom n horinkie op sy voorkop en imagine ‘n paar vlerke aan en daar het jy dit.

Dis werklikwaar die mees beeldskone perderas wat ek in my dag des lewens raakgeloop het. Neander, miskien ken jy die ras. Die Akhal Teke is 3000 jaar oud, kom uit Turkmenistan en is die voorloper van rasse soos die Arabier en die Engelse Volbloed. Hulle is bekend vir hulle uithouvermoeens en die eienaardige metaalagtige glimmer van hulle velle. Gaan lees gerus meer oor hulle geskiedenis hier.

Kyk hierdie een! Die kleur word cremello genoem. Dis so half albino-agtig en hulle doen natuurlik nie goed in die son nie, maar daai blou oge! Wowee.

Hulle is uiters seldsaam en daar word gereken dat daar minder as 5000 in die wereld oor is, met teelprogramme in Brittanje en die VSA.

Ons het nou die dag daar by Henry so lekker gesels oor “primitiewe” stamme en hulle vreemde praktyke, soos bv om hulle middeltjies in te bind. Maar moenie dink ons hier in die Weste is so heilsaam, gesond en onskuldig nie. Ek het nou die dag op die foto afgekom. Dis ‘n sg Victorian, post mortem foto. Glo dit of nie, maar die meisietjie in die middel is dood!

As jy mooi kyk sal jy sien sy word regop gehou deur ‘n stut. Die stut het ‘n stewige voetstuk. Haar klere was oop aan die agterkant en sy is met drade in ‘n regop posisie aan die stut vasgemaak. Dik drade loop ook deur haar moue en buig haar arms in posisie. Die houding van haar hande is egter nie baie natuurlik nie, veral die hand op die ma se arm.

Haar oe is ook na die tyd op die foto ingeteken. Hulle is eintlik toe. Vergelyk dit met die ma en pa wat se oe albei baie dowwer vertoon.

Interessant, ne?

Ps: ek het so bietjie gaan bylees en op iets nog meer interessants afgekom, hier . Daars ‘n hele paar fotos daar. En dit wil amper voorkom asof die fotos ook n tipe van n status simbool was, want dit was blykbaar baie duur en net ryk Victoriaanse families kon dit bekostig!