Pronknografie

So op my naat

Sonder ‘n draad

My rug snaarstyf soos ‘n boog

wil ek poog

om my hele lyf

onder die lekker warmte

van jou hande te vryf

tonele uit die AfrikarmaZuma: Die Boksburg Rodeo (ek wil so ‘n paar boots he)

Ek het so rukkie terug geskryf dat ek en my beste vriendin, Olyf ‘n projek rondom Tantra beplan. ons jaar het baie produktief afgeskop en hier is die skakel na ons blog toe. Ek laat julle oopmaak op ons Hooglied 69 inisiatief. Hooglied soos julle dit nog nooit in afrikaans gehoor het nie, dit waarborg ek jou! Pure, suiwer Tantra.

Wie sou nou kon dink dat die Ou Testament so sexy is. En met my jagse ou boerbok ter illustrasie. Blaai gerus rond en geniet julself. Dis waaroor tantra gaan!

Haai julle! My uitstalling by Art in Silwer in Cullinan is nog aan tot die 28e Januarie. Gaan loop maak seblief n draai. Ek is nie daar nie, maar as jy my graag te siene wil kry, inbox my dan kom ek deur, spesjinjaal net vir jou!

Ons het gisteraand Paris at midnight gaan loop kyk. Dis nou die nuuste Woody Allen movie. Toe ek jonger was, was ek nie ‘n vreeslike fan van hom nie. Sy joodse neuroses was net bietjie too much vir my sisteem, maar stadig, soos wat ek mature het, het ek in hom ingegroei. Met die enchanting Vicky, christina Barcelona het daar al iets vir my gebeur … een of ander skuif en Paris At Midnight is ‘n tone-omkrul, delightful meesterstuk.

Ek kom agter dat ek nog die hele dag sulke diepgaande verkneukelmomente in my derms het soos wat ek grepies uit die fliek onthou. Byvoorbeeld, die manier waarop Gill (gespeel deur ‘n Owen Wilson met ‘n verassende gravitas) en sy verloofde en haar familie die hele tyd bymekaar verbypraat. En die teenstelling dan ook nou van Gill se lieflike kunstenaarssin en die manier hoe hy gulsig als wat aan Parys is sintuiglik indrink en sy sensitiewe en delikate narratief daaroor; met die van sy blase familie wat net daar is om te shop en hom hoegenaamd nie verstaan nie!

Wanneer Gill dan een aand half dronkerig wegbreek van sy verloofde en die strate alleen aandurf begin die sports. .. ek gaan ni8e daaroor uitbrei, gaan loop kyk die movie, veral as jy lief is vir kuns

nog n wonderlike moment is Earnest Hemingway se speach oor, die dood, kreatiwiteit en passie. En woody Allen se dialoog is voortreflik.

Wat my deesdae tiekel van Allen se werk is hoe de donner hy die dialoog geskript kry. Hy maak gebruik van lang kameraskote waarin baie mense in en uit beweeg en met mekaar praat. nou n gewone ct in n toneel is so 2-3 sekondes lank, dan word daar weer na ‘n ader hoek of toneel toe gesny. Allen se tonele het ‘n stile aan hulle wat ook heeltemal onamerikaans is. Dit voel amper so bietjie dokumenteragtig – of soos realiteits tv. Dis voel nie vir my die akreurs leer woordenie, maar dit word eerder in werkswinkelsituasies geskep.

Ek wil ook in Parys wees as dit reen!

Die jaar het nog skaars begin of ek is toegegooi onder die werk! Met deadlines so vroeg soos 15 Januarie – bleh!. En ek het met al die drama nie eens vakansie gehad nie. Desember was net ‘n blur. Maar nou ja, dis geld in my sak en die kinders moet eet!

So van kinders wat moet eet gepraat, ek het so 2 jaar gelede met so ‘n morele dilemma in die kleine gesit. Hierdie NGO het  my genader vir illustrasiewerk. Hulle wou swart boere in die mpumalanga disrik bemagtig om groente te kweek vir die Pick&Pay (baie soos wat woolies sy verskaffers oplei. Hulle wou juis vir woolies troef.) Siende ‘n Duitse ngo het hulle uitstekend betaal, baie beter as wat die uitgewersbedryf doen, so ek het met groot entoesiasme weggespring en gewerk aan hulle alsomvattende gidse, met stap vir stap instruksies om allehande soorte groente te plant, landboukalenders en allerhande ander interessante dinge. (ek is mos bietjie van n closet boervrou – hierbinne is iemand wat smag om n lappie grond te he waar ek my permaculture goete kan aanvang) Daars bv n groot mark vir so ‘n kompakte, inheemse boerbok vir ritualistiese slagdoeleindes. Enetjie wat mens sommer so op die traplanding van n blok flats in sunnyside kan slag sonder groot toedoe

Ongelukkig was hulle nie organies ingestel nie, so dit was ‘n tradisionele gids waarin die gebruik van kunsmis ook volledig geillustreer moes word … en … gif- en onkruiddoderbestuur.

En dis toe nou waar die popo die fen strike, vir so ‘n voodoo, tree hugging hippie soos ek (ja, toe, gaan nou maar aan)

Ek moes stap vir stap geillustreer het hoe mens dit aanmaak en hoe mens dit berg – en dis nogals n storie. Jy moet n konka of drom in ‘n blok diep sement inle om te voorkom dat die gif wat jy berg deursyfer in die aarde in (as mens prentjies maak om goed te verduidelik raak jy by default ‘n ekspert daarin – oef!) . Die konka het so ‘n deurtjie met ‘n slotjie en daars sifdraadrakkies in waarop al die liederlike konkoksies nou geberg word. Dit moet n hele ent weg van die opstal, skure en diere slaapplekke geinstalleer word

Op daardie stadium het ek geen onderhoud van die kinders se pa gekry nie en ek was finansieel onderdeur. Dit was ‘n kwessie van, ek maak n painting en verkoop dit en dan kan ek die kinders se skoolgeld betaal – of, ek maak ‘n painting en verkoop dit, dan kan ek nuwe bandjies op my kar sit. Moeilike tye – maar mens kom daardeur en dan is jy sterker en het jy meer oor jouself geleer 🙂

En hierdie was ‘n enorme job wat baie goed betaal het. Ek sou omtrent vir 3 maande aan die gang kon bly met daai geld, maar o aarde die gifgids het my totaal nagmerries gegee.

So, toe was ek nou voor ‘n keuse: Ly honger of verdien geld waarmee ek dan gifgroente uit p&P vir my kinders kan terugvoer – Wha!

In elkgeval, daai gif het ‘n diep inkeep op my psige gemaak en die gifmanne duik van tyd tot tyd in my eie werk op …

Check sy bootse! Hy is blou want hy is Krishna