Pronknografie

 

Hierdie is ‘n bietjie van ‘n opstuur van Manet se bekende skildery: Le dejeneur sur l’herbe, oftewel, Piekniek op die Gras. Destyds het hy die wereld geskok deur naakte vroue saam met goedopgevoede, welgeklede mans te skilder.

Die sementswaan, beton voeltjiebad, tuinsproeier en glasbedekte muur is maar alles voorstedelike images. Dinge wat in my psige vasgele is en waarmee ek grootgeword het.

Hier sit ons maiden en eet haar pizza, terwyl dit lyk of syself netnoumaartjies gaan lunch wees vir een van my alomteenwoordige tiers.

Maar dis nie al nie!

If you dial now….!

Ek het besluit om bykomstighede by die skilderytjie te skep. Oorbelle van sterling silwer met detail van die skildery in resin daarin gebed.

Ek scan die skildery en maak dan afdrukke op viniel. Ek moes my huiswerk goed doen om seker te maak dat die ink wat ek gebruik stabiel is en lank sal hou. Hierdie ink word gebruik om groot advertensieborde mee te druk en is gewaarborg vir 5 jaar in direkte sonlig.

Ek gebruik ook ‘n nuwe tipe gel-resin. Dis sag en swel en krimp lekker saam met die silwer. Dus vorm daar nie krake nie. Dit verkleur ook nie. Hierdie resin word in die motorindustrie gebruik om stickers en logos vir karre te druk, so dis ook baie duursaam.

Nou kan jy my kunswerk teen jou muur he en terselftertyd aan jou ore dra!

 

Dis altyd vir my baie interessant om saam met my kinders in die Transvaalmuseum te gaan rondloop. Ek is mal oor die plek. Ek loop altyd en dink hoe nice dit sal wees om so ‘n ou swart en wit Vampire movie daar te skiet. Mens kan baie dramaties by die trappe in die foyer afkom, so met ‘n swart cloak aan en die hele ding so van onder af belig. 

Die primaat uitstalling tickle my geweldig en ek was nou al weer en weer daar om telkens nog fotos van die apies te neem. Om opgestopte diere te gebruik as modelle vir mens se sketse werk nie altyd so lekker nie. Opgestopte diere se “joints” is rubberig…daar’s nie skelet nie. Maar ek geniet dit nietemin. Opgestopte diere fassineer my. Ek het self ‘n Art Deco Opgestopte krokodil. Hy is op sy agterpote gemonteer met sy voorpootjies amper biddend voor hom uitgestrek. In sy oop bek het hy ‘n light fitting. Ek wil hom nog altyd restoureer en een van daai flikkerende gloeilampies in sy bek monteer.

My eks het ‘n lieflike bosbok- en vlakvarkkop gehad. Ek het vir hulle pienk krinklepaper garlands gemaak en die kinders het die vlakvark se tande met hulle vetkryt versier. Ongelukkig het hy hulle saamgeneem toe ons geskei is. Ek mis hulle vreeslik….

Maar terug na die museum. Ek is ook mal oor die argitektuur en loop my altyd en verwonder aan die detail.

Soos hierdie sandsteenleeu by die trappe. Wonderlik! (Verbeel ek my of lyk hy effe stout?)

Maar my gunstelinginstallasie in die plek, is die een getiteld: Genesis en dateer uit die sewentigs. Kompleet met asbestosgevulde stukkadoorpleisterwerk en Moorse Boogvensters. Als gedoen in ‘n smaakvolle retro oranje en bruin kleurskema! Die installasie self hoort in ‘n museum, so oud is dit! Dit gaan oor die oorsprong van lewe en so aan en bevat ook ‘n kunswerk wat as groot bron vir inspirasie vir my eie werk dien:

….die lewenssiklus van Bilharzia….in Batik!

 

Ram Dass se dat, elke keer as jy ‘n nuwe vlak van bewussyn betree, daar opnuut 2 tiers vir jou sit en wag.

Ek se, maak vandag vriende met jou innerlike tiers…vat hulle uit vir pizza!