Ouboet se stoep

Die kind in kenswees

is ‘n skugter saak

die kens van kindwees

is ‘n oumens ver

net die tug

wat moeilik raak

 

Die dice val sag

eerbiedig soos roosblare

‘n geliefde vir oulaas

in ‘n oop graf soen

 

Vlinders talm by elke kelk

tot die laaste lig verflou

ons is hier, ek en jy

terug by die groot spel

 

van wanneer en waar die fyn

kuns van laaste lag

die eerste keer

aan ons verskyn het

 

In hierdie uur van stilwees

sit ons oor mekaar en vrees die

uitslag van die val

van aanhou gooi en aanhou hoop

 

Hier waar ons sit en wag

troos die wind ons

en droog ons mekaar

se trane vir oulaas af

 

voordat die dice vir oulaas val

Vir die haatdraende lesers, onthou asb hierdie is geen gedig nie. Dit is bloot my persepsie van woorde wat van tyd tot tyd oor my beter helfte  vaardig raak.

Mosaïek

Eenkeer elke paar jaar

mosaïek repies lig spontaan…

verdig dan tot meestermetafoor

en veredel spontaan…

en smeek om gedig te word,

plavei hulself:

jou woorde

jou woorde

jou metaforiese

soet woorde

Die spel in

jou woorde

jou woorde

hul kronkelpaadjies

gaan reguit siel toe

 

Twee

O aarde

Blog  al ‘n paar jaar

Eers baie gefight

Intrigue die  oorgeslaandes

Word getrol sonder enige verklaarbare rede

Oorgeslaandes is goeie drolle.   Dit wat tydens die opvoedingsproses grotesk verkeerd uitgedraai het word voor die hoofpawiljoen uitgestal in skakerings van jammerkry.  Foeitog.

Om foute raak te sien is die maklikste akiwiteit denkbaar en toevallig ook die enigste wat die drolle bemeester. Welgedaan.

‘n Pisreuk hang oor die plein.

Ek kom af op die volgende versie wat seun vir sy meisie in standerd vyf geskryf het. Sy juffrou het blykbaar die versie “onderskep” toe  toe hy dit aanstuur en toe gaande daaroor geraak.

My flitsie in die donker

ek droom seker, want

my pen wil nie skryf nie

en my tong bly stotter

 

juffrou raas met my

die antwoorde ontwyk my

my broodjies

is bitter

 

maar vanaand werk

alles weer volmaak

as my blink

droommasjien aangaan

 

en hy jou naam en skugter

lyfie teen my ruit kom kaats

Ek droom seker want

ek bly jou naam stotter

 

deesdae sommer    

helderoordag

OK, Meyer het nie genoeg tyd gehad om sy span mooi af te rond nie, maar ‘n wen bly ‘n wen.

Ek vermoed ons gaan die twee oorblywende toetse ook wen.

Houghaard het beslis nie ‘n goeie dag beleef nie, maar dalk sal ‘n koppie tee met Heynecke  ‘n goeie heleentheid wees om hom aan te vat oor sy swak besluit voor die pale.

Hoekom Heinrich Brossouw nie die span gehaal het nie is nie vir my duidelik nie. Bakkies Botha het ‘n beter opvolger as wat hyself is/was.

Is die oplossing vir die langtermynkaptein nie dalk Adriaan Strauss nie? Jammer die Vrystaats slaan plek plek deur, maar ek bly objektief.

Groete

ouboet

 

Verdien hom laag

en dra hom hoog

 

die brandmerk-pouveer

tooisel van die hoof

 

Ja of nee se kuns

van keuses maak

 

ken van uiterstes

ken ook die geheim

 

van lê of nee sê; van

die skulpie en die boor

Vormloos en vaag genoeg

dring hy verbasend genoeg deur

In halwe gelid sit almal

en kyk na die onkykbare

ritueel wat homself

in speeltyd afwerk

By die eindrondte van die ongedefinieerde

kompetisie waar niks te wen is nie

met halwe woorde as vae vastrapplek

op ‘n refrein wat erg skommel

soos ’n politikus

wat stotter

wig ‘n kriptiese punchline homself rigtingloos

tussen niks en ‘n stilstaande stroom in

 

Vytjie het

‘n natkol gelaat

nie op die  agterseat nie

want sy’t die trade verlaat

nie op haar skoot nie want

sy’t ‘n sakdoek gehad

Vytjie het

‘n natkol gelaat

nie in haar broekie nie

want sy het oorgeslaan