Hierdie is ‘n ware verhaal. Jare gelede kry die plotgemeenskap nuwe intrekkers.  As patriargaalgrootgemaakte boorling stap ek toe oor en gaan stel myself bekend.

Een seun van die uitgebreide kroos is omtrent my ouderdom en ons vind soort van aanklank bymekaar, ten minste met die groetslag toe ek die kettie om sy nek sien.

Ook nie op sy bek geval nie begin hy spog met sy slim neef Gawie. Gawie is so slim hy het van graad een tot standerd vyf nie een jaar gedop nie. Toe wens ek hom geluk met sy slim neef  en nooi hom om saam te gaan voëls skiet in die plantasie

Lekker dag verder

Ek en my beter helfte sien al jare daarna uit om op die grootste rivier op aarde te gaan vaar. Ons is besig om kwotasies te kry en reëlings te tref vir iewers in Junie. Ons salk seker so  7 nagte vaar en die natuur en dierelewe besigtig.

Dit lyk asof Emirates die beste bedeling met die vlugte het, want ‘n stop en ‘n dag of vier in Dubai is nie beduidend duurder as ‘n vlug direk na Manaus vanwaar die cruise vertrek nie.

Ons was 10 jaar laas in Dubai en die plek het seker intussen meer as verdubbel.

Ons wil graag ook Machu Picchu toe gaan, maar dit sal seker die pry$ en tyd weg van die huis af beduidend opjaag.

Nietmin, geniet julle dag verder.  Ek is môre ‘n spreker op ‘n konferensie en moet bietjie gaan voorberei.

Hier is vir jou ‘n mooi song.

Ons matriekreunie se fotos is by http: //www.facebook.com/groups/268282626572628/283984238335800/

Sorry as die link nie werk nie, search vir Hoërskool Voortrekkerhoogte 1971 as jy in Facebook is.

 

Vroulief het my bygestaan met die speech. Sy het musiek op die tablet (met die tablet deur die speakers) gespeel.

Dertien van ons groep van 126 matrikulante is reeds dood. Ek het hulde aan hulle gebring en hulle foto’s gewys terwyl Amazing grace op die doedelsakke in die agtergrond gespeel word.

Dit maak nogal emosies wakker, veral toe my matriekafskeidmetgesel wat selfmoord gepleeg het se foto op die skerm verskyn.

Net so het het Lara’s theme gehelp om ‘n sakdoekie nader te trek. Ek kan hom netnie gepos kry nie, want dan verdwyn alles.

Nou die aand toe ons manne vleisbraai by die reunie gebruik ‘n ou skoolvriend ‘n skreeusnaakse Confucius-idioom:

When man takes problem in own hand, solution will land on chest.

Groete.

Geniet hierdie storietjie

‘n Man stap by die blommewinkel in en bestel twee ruikers. Hy vertel die gewone R 200 ruiker gaan na sy ma toe. Hy is baie lief vir haar want sy het hom goed grootgemaak. Die R 1000 job is vir sy vrou. Sy is die lig in sy lewe en die beste ma vir sy kinders.

Die waarheid: Die R 200 ruiker is vir sy vrou en die R 1000 job is vir spykertjie.  

Ware verhaal

Geniet Valentynsdag.

EK sal later foto’s wys. My speech was baie lekker en die mense het saamgesels en lekker gelag. Ek het gou hierdie pos aan die pelle gestuur.

Dankie vriende vir ‘n buitengewoon verruklike 40ste reunieviering. Vir 7 ure, van vier tot skuins voor elf is daar gekuier en gesels. 

Elize, jy het weer eens ‘n briljante jobbie gedoen. Welgedaan. Jou verwelkoming en verruklike en wydgeskakeerde speel met woorde het ons laat besef ons kom uit ‘n era sonder gelyke.

Na vriend Ockert se roerende tafelgebed het ons gebraai, heerlik geëet en die  metaforiek van ‘n geleefde jeug knus en meelewend onder die loep geneem.

Hoeveel ander matriekklasse het 6 uiters suksesvolle reunies gehou? My beter helfte van 32 jaar het my gekomplimenteer met my verruklike vriendekring.

Die gedagte aan die volgende reunie oor 10 jaar is vir my bloot ‘n bridge too far.  Kom ons maak dit weer oor 5 jaar  soos met die 5de en die 35ste. MAAR, ek stel voor ons hou oor ‘n jaar of twee dalk net ‘n beplanningsessie oor die aangeleentheid. (Oor ‘n bord kos natuurlik). Mens wil tog nie sinvolle besluite oor ‘n roerende toekoms neem sonder ‘n plan nie. (Neem kennis dat ek gelisensieerd is om hierdie stelling te maak.)
 
Onthou, oor 10 jaar vat-vat ons aan die 70   en dit is veels te na aan bejaardheid en dit wat daarmee gepaardgaan. Kom ek verduidelik.

Verskoon asb die twee kragwoordjies in die onderstaande poging om my punt te illustreer.  Die idee het oor my vaardig geraak tydens ‘n besoek aan my 87 jarige moeder in Huis Herfsblaar. Sy is nog hiperskerp,maar nie al haar vriende nie.

Alzheimer

Môre is ‘n mooi dag
Ongelukkig is dit gou oor
Hierdie vae gevoel van fokol
weet en heelwat meer sê
is meer as ‘n illusie
wat onwetend
insluimer as die drif dun raak
en siestogs oor die kens rand kots

Bliksem Ouboet
die oes is skraal
die tref genadeloos
in die one-way skemer wat
onaangekondig
onwetend
oor ons vaardig raak
Môre was ‘n kak dag
Ongelukkig gebeur dit weer

Hou in gedagte dat ouderdom nie vir sissies is nie

Ouderdom

Die peerboom sal nie
weer wit blom nie
Die gety suig te sterk
vir sagte woorde
Briektraag
stomp woorde
plavei hulself
en rig die stroom vanself
soos wat die gety vanself
muteer
Met oudword gebeur alles
sommer vanself
pretensieloos
rigtingvas
en tranerig
soos die knop in die keel

Die PowerPoint aanbieding  met die musiek is amper 300 meg, wat enige e-pos se rug gaan breek. Toe stel my seun ( Op 25 my eerste hoop om my tot die titel van oupa te verhef as hy ‘n trougirl ontmoet)  voor hy skep een of ander aflaaiplek in die kuber wat julle in staat sal stel om dit af te laai. Blykbaar sal dit vinnig aflaai.  Ek sal die detail so gou moontlik aan julle stuur.

Hier is die lead vir die aflaai van my speech sonder die musiek:

Files available for download:

Download: http://myaccount.dropsend.com/file/3f03a4dfa63c5f70
You can download these files up to 10 times each over the next 7 days.

---

Hartlike groete,

Die rietskraal boorling van ’71

Om die een of ander rede tel die blote feit dat ‘n kind ‘n uitruilstudent was, geweldig baie punte op ‘n CV as hy/sy aansoek doen om universiteitstoelating, vir beursaansoeke en ander voorregte.
 
In sy  graad 11-jaar (standerd nege) kom vroulief met die inisiatief dat Kleinboet moet aansoek doen om as uitruilstudent Duitsland toe te gaan. So gesê so gemaak. Die keuringsproses was nogal streng, maar Kleinboet het dit gemaak en vir ’n volle 5 weke Duitsland toe gegaan. Die laaste 4 dae was hulle Stitserland toe.

Deel van die keuringsproses was ‘n toespraak oor ‘n natuurverskynsel voor ‘n paneel van beoordelaars. Toe praat hy oor die Soutpankrater noord van Pretoria, wat ‘n groot sukses was.

Ofskoon baie duur, het ons besef dat hy as gevolg van sy goeie prestsies ’n 5-jaar skoolbeurs gekry het en dus vir 5 jaar geen skoolgeld betaal het nie. In ruil vir die besparing het ons hom onvoorwaardelik Duitsland toe gestuur.

Hy bly by baie goeie mense in Duitsland en ons het gereeld geskype.  Danksy die lesse deur die huismoeder (‘n Musiekonderwyseres) leer Kleinboet  harp speel en hy stuur gereeld vir ons youtube videos.

Terug op die lughawe in Johannesburg kom al die meisies en gee hom ’n lekker hug.

Terwyl ons rustig die Manhattan-eiland te voet verken sien ons ‘n luiddrugtige Afrika-Amerikaner wat ‘n massiewe blink mobiele hi fi op sy skouer dra wat so hard speel dat jy dit omtrent oor die volle lengte van Central Park kan hoor.  Hier het die Naudés leer lag. Elke keer as ‘n kultuurvreemde ervaring met bekende ondertone oor ons vaardig raak, lag ons uit volle bors.  

Kleinboet wissel sy eerste tand by die Niagara Falls. Dit was nogal ‘n heerlike ervaring. Pa vra of hy net kan voel of die tand al los is, en woerts is die tand uit. Hierdie tegniek het ek by pa Koos geleer. Voel kwansuis of die tand los is, gryp hom ferm en trek hom doelbewus en sonder seremonie uit. Merk net onmiddellik op: ja Pa het gevoel die tand was baie los.

Die vorige aand het ons in die draaiende restaurant met ‘n pragtige uitsig oor die watervalle geëet. Die uitsig oor die watervalle is werklik ongelooflik mooi.

As gevolg van begrotingsdruk besluit ons op die hoenderdis teen meer as R 800 vir die gesinnetjie, tip uitgesluit. Die volgende oggend in die CN toring nadat ‘n onskuldige buikwind ‘n massiewe glips word het pa besluit dat die hoenderdis nie die beste keuse was nie.  Gelukkig was die rol toiletpapier in sy tamaai plastiekomhulsel amper ’n meter in deursneë.

Die CN toring was tot betreklik onlangs die hoogste vrystaande mensgemaakte struktuur in die wêreld. Op die boonste verdieping is ’n gedeelte van die vloer ’n glasblad waaroor mens kan loop. Wat ’n enorme ervaring was dit nie.  Hoogtevrees was nog nooit juis ’n fobie nie, maar daardie dag het ek erg gewonder.   

‘n Paar Italianers was op die toer, onder andere ‘n pragtige meisie. Kleinboet het ‘n massiewe vriendskap gesmee met sy “hallo my liefling” opmerking in Italiaans. Die pragtige Italiaanse roos met haar blink swart hare raak toe heeltemal in vervoering oor die gebaar van die aansienlike jong boerseun en gee hom die hug van ‘n leeftyd. Vir die res van die toer was sy nogal heel danig met hom.

In Washinton bly ons in a pragtige hotel. Vroeulief is effens olik en ek vermaak die kinders.  Die kinders experimenteer met die skoenskoonmaakmasjien, die ysmasjien, die telefoon met sy vele opsies en dergiike apperatuur. Snaaks hoedat tegnologie geen intelligente en antwoorsdsoekende kind van vandag afskrik nie. Hedendaagse middeljariges het hierdie verkenningsfase grootliks gemis en gevolglik ‘n gestremdheid geërf wat grootliks ongeneesbaar is.

 

Today's Inspirational Quote: 

"You've gotta dance like there's nobody watching, love like
you'll never be hurt, sing like there's nobody listening, and
live like it's heaven on earth."

-- William W. Purkey 

Mooi dag verder

Stoepgroete

ouboet