Lou

Ek lees sopas by Voz dat die lewe deur blokkies gesien word.

 

Net daar onthou ek van my ogiesdraad twee weke wat voorlê, en ek gaan julle nou met die besonderhede verveel, ok?

 

Dis alweer ons skool se jaarlikse eisteddfod, Klawer Kunste VIII.

Die hele vakansie getik aan sowat 2000 inskrywings.

88 Dansgroepe in verskillende katagorieë

Visuele Kuns word Woensdag beoordeel en daarna uitgestal – sowat 300…nie seker nie, want een skool se kunswerke word môre verwag.

 

Woesdag die 10de begin met die danse

Donderdag heeldag dans die spul.

Vrydag is dit Voordragte, Poetry, Tweesprake, Monoloë, Prosas, Klavier, blokfluit, Viool, Sang ens. Ek doen al die admin en glo my, dis ‘n nagmerrie. Nadat alles ingevoer is en elke deelnemer sy brief met tyd en lokaal ontvang het, kom die veranderings en onttrekkings.

Daai nagmerrie het horings!

 

Oormôre kom al die kore bymekaar en sing sing sing.

Onder andere ook my en Juf E se koor. Ek dirigeer  (lol)

Dis vir hulle wat ek op You Tube gaan sit. ( ook net as hulle goud kry)

Het al Vrydag ‘n oefenlopie gehad en die klank is baie goed.

 

Dis dit.

 

Hoop julle week is mooi groot blokkies sodat die uitsig aangenaam en ongesteurd sal wees.

Gaan my ogiesdraad oor twee weke vervang…

 

Mooi loop!

 

 

 

Ezra se ma en grootoom help om die pakkie oop te maak.

Dis ‘n kleurvolle vragmotor.

Ek kan om die dood nie die foto reggeddraai kry nie.

Het die oorspronklike een reggemaak, maar as ek dit hier plaas, lyk dit alweer so….ai!

Die battery-aangedrewe skroewedraaier is die beste ding ooit!

Elke deel van die vragmotor kan losgeskroef word tot al die parte los is.

Te moeg om regop te sit, maar aanmekaarsit is ‘n moet.

Weet nie watter een van die boys dit die meeste geniet het nie.

 

R100 vir vrede is goedkoop!

 

 

 

Vanoggend vertel ek Flenters se storie oor “jammer sorrrryyy!” vir ‘n kollega.

 

Sy sê toe sy nog jonk en ongetroud was het sy die “Matched”  in die koerant fyn dopgehou. Lekker nuuskierig om te sien wie het met wie getrou.

 

‘n Paar jaar later was die “Hatched” die inding.

Wie het hoeveel baba’s.

 

Nou leef ons in die “Dispatched” tyd.

Not so nice.

 

Ons stem toe saam dat hoe ouer ons word, hoe meer is daar om oor bekommerd te wees.

 

 

Wens so dat ek oor bekommernis kan kom.  Ek worry oor of die kinders veilig by die werk aangekom het, of Hartman ok is, of Ezratjie nie dalk weer in ‘n roosboom ingehol het nie.

Ek sê toe dat dit dalk die rede is hoekom oumense se kopare verkalk  en dat Altzeimers dalk ‘n verligting kan wees.

Who knows…

 

 

 

‘n Dogtertjie in my klas vertel gisteroggend nuus.

 

Haar boetie van 4 is Woensdag oorlede.

 

Sy sê hy het ‘n wind in sy borskas gehad en kon nie asem kry nie.

 

Ek het uitgestap en getjank.

 

N7:

 

Sondagaand was daar ‘n moerse ongeluk(ke) op die N7

 

Gewese kollega, ooggetuie, ry van Citrusdal af Klawer toe.

 

Hy sê die motors is bumper teen bumper.

 

Skielik is dit asof bomme ontplof.

 

Hy ry maar in die stroom aan en kyk na die dooie mense in die karre in die verbygaan.

 

Kettingbotsing

 

Karre soos matchboksies

 

Klein seuntjie se bene net onder die knieë morsaf lê langs die pad.

 

Families uitgewis

 

My klein koppie kan dit nie kop nie!

 

 

 

 

 

 

Ons skool se Zille-geborgde dogter, Sammy, het die vakansie goud gekry vir gimnastiek!

 

Baie trots op haar.

 

En môre kom die premier van die Wes-Kaap ons skool besoek.

(Nie sy self nie, afgevaardigdes, hoor ek)

 

Baie windowdressing om te doen, so koebaai vir eers.

😀

 

 

 

 

Ek is tuis – yippeeeee!

 

Die week was afgryslik ver van my huis

Te ver

 

Die kursus – ugh!

Die kos was amazing

Die sit vir 7 ure ‘n dag wys op die heupe

                                wys in my skribbels in my dagboek

                                wys in my score vir sudoku

 

Kry toe ‘n geleentheid van die Paarl Worcester toe – ma toe.

 

 

My hart breek toe sy met my vanoggend groet, my hare streel en sê:

I don’t know why the Lord is keeping me here.

 

Maandag tot Woensdag het dit baie sleg gegaan.

Die pastoor se vrou en my sus het haar Woensdag die hande opgelê en gesalf.

 

Sus, by wie sy bly, sê ma bel haar deur die nag as sy hulp nodig het.

(Die ou plaashuis is groot en dit maak kommunikasie moeilik, dan selbel hulle maar)

Donderdag oggend 5u lui haar sel.

Sus antwoord nie, hol net gange op tot by Ma.

 

Ma sê:

Well, I thought if I can phone you with bad news,

Why can’t I  phone you with good news.

 

Sy het ‘n bloedlose, rustige nag gehad.

 

Ek gaan my eie bed seermaak – glo my!

 

Soveel emosies maak mens mos moeg.

 

Nou gaan ek bietjie opvang hier.

‘Skuus my

xx

 

 

 

Pst, hy weet nog nie wat die score van die Stormers se wedstryd was nie!

Oupa het die tv oorgesit na “Action” toe hulle 13 – 3 agter was.

 

Ons weet nou nog nie – ek wag maar vir die 9u nuus om te hoor.

 

 

Intussen:

Tasse is gepak vir die week se kursus. 

Ons ry moremiddag.

Die hele personeel.

Ek verlang al klaar na die gesiggie hierbo.

Hy is vandag 1 jaar en 9mde oud.

 

Hoe ek die nag gaan omkry weet ek nie…sal maar moet sien.

 

Sien julle baie later….sug

Is nog nie eers weg nie en ek verlang al klaar na so baie bekende goed.

Nou die dag sit ek rustig en koffie drink by die Grot in die Dal.

 

Die tafel langs my is omsingel met ‘n klompie jongmense.

 

Ek is alleen en kan MOS nie help om te hoor wat die kinders sê nie.

 

Een pragtige jong man se sel lui.

 

Hy antwoord:

 

“Yes, hoe’t jy geweet ek is hier?”

 

Dit was vir my vreeslik snaaks!

 

Nou ja toe.

Lekker naweek!