Lou

Hene, maar ek was lank laas hier op my eie blog.

Besig gewees met Wiskunde-beplanning vir die kwartaal….is effe agter gewees, maar als is nou op datum.  Soggens, hier van 4uur af, dan doen ek die dinge.

 

Was die maand 3 keer Worcester toe. My ma….ai tog, dit gaan maar effe goed en effe sleg daar.

As ek haar saans bel en vra hoe dit gaan, dan sê sy: “Not so good” of “not so bad.”  Ek hou van die “not so bad” een. 

 

Ezra se bank is klaar. Ek en Hartman het die hele besigheid vanoggend aanmekaar gesit. Nuwe Skarnier en skroewe….dit lyk tog te grand. Nou nog net ‘n boodskap van Ouma onder iewers graveer. Hy moet darem eendag weet waar dit vandaan kom en wanneer en so aan.

 

Gister se tv troue het my vasgenael gehou.  Daai gippies met die belaglike hoede het my laat dink dat hulle aspris en moedswilliglik so belaglik is. Watter punt wou hulle maak? Fergie se jongste, Eugenie, se hoed vat die koek!  Daai strikbesigheid wat hoër was as wat haar kop lank is…yo!

 

Die hele dag se rugby het my opgemaak.   Daai engelse kommentator se nasale klanke weerklink nou nog in my ore. As hulle net af en toe iemand anders se stem kan gebruik…maar nou ja, dis net ek wat so dink…miskien moet ek my kantoor na ‘n ander vertrek skuif in die rugby-seisoen. 

 

Hulle sê dat dit môre 35 grade hier gaan wees.

Net toe ek die nuwe wintersklere weer uitgepak het…tsk…

 

Geniet die res van die naweek en onthou tog om toe oë te slaap en hande bo die kombers, ok?

😀

 

 

 

Dis die tweede keer dat kleine Ezra by ouma en oupa oornag.

 

Sy ma-hulle het ‘n werksfunksie.  High brass vanie Kaap is hier rond.

 

Ouma sê toe, ek het baie BAIE skoolwerk, maar dis ok.

Ezra kom altyd eerste.

 

Sy ma sê dis maklik. Kwart oor 7 moet ek hom kamer toe neem, die radio aansit en gaan lê met die bottie. 

 

NOTENDAM!

 

Jeeeeez, die kind kan skrou en skrou en skrou.

 

Ouma het geduld en vertel oor en oor van hoe donker dit is.

Almal slaap. Noem elke lewene hond se naam en die bure – almal wat hy ken – en sê almal is moeg, almal slaap. Na elke tweede woord forseer ek ‘n gaap.

(Gaap is mos aansteeklik)

 

Half nege toe surprise die mannetjie my.

Weg is die outjie, so in ouma se arms.

 

Ek het vergeet hoe dit is. Hoe ek stories vertel het totdat ek met Rooikappie en Gouelokkies deurmekaar geraak het.

Aan alle ma’s met sulke kleintjies:

Ek haal my hoed vir julle af.

As ek skoene gedra het, sou ek dit uitgetrek het.

 

Vir respekte.

 

Dis die ergste hitte ooit.

Die oostewind verwoes als.

Die sweet drup van die voorhoof op die sleutelbord.

Klere is nat.

Ek gaan al my nuwe wintersklere aan iemand in die noordpool stuur.

 

Shit!

 

Ezra se ouers het twee honde. Een is ‘n Airdale en haar naam is Blompot.  Sy was die eerste kind in hulle huis.  Die tweede een was ‘n skaaphond, Nugget.  Sy was op hulle afgedwing, maar ons het steeds ‘n sagte plekkie vir haar gehad.

Nugget het eenkeer ‘n gat onder die heining gegrawe en ‘n buur-plotter se hoenders doodgemaak en vir Blompot genooi vir die ete.

 

Nadat Nugget te veel skape en nog hoenders gemoor het, het ons besluit dat sy nie meer moet lewe nie.  Sy is ‘n moordenaar en klaar. Sy kos teen daai tyd te veel.

 

Nugget is toe laasjaar uitgesit.

 

Intussen het ons ‘n rifrug/steffie met die naam Ben vir Ezra gekry.  Hulle is die grootste maats en verskaf vir ons ure se pret.

 

Laas naweek het Ezra en sy ouers en die twee honde in die veld gaan stap.  Blompot het ‘n boerbok doodgebyt.  Ons reken toe dat sy vir Ezra wou beskerm.

 

Gisteroggend kry ‘n ander plotter aan die agterkant van ons plot vir Blompot en die jonge Ben waar hulle rustig le en skaap vreet.  Blompot was die moordenaar en die keer was Ben die gas.  Die eienaar sê toe dat as ons die honde laat uitsit is dit ok, anders moet ons betaal. Die polisie sou vandag die twee honde kom haal, maar toe word hulle aandag afgetrek deur ‘n ander polisieman wat vroeg vanoggend verongeluk het. 

 

Ons sal enige tyd betaal, maar dit gaan nie voorkom dat Blompot weer gaan skaapvreet nie. 

 

Hulle sê dat as ‘n hond eenkeer skaap doodgemaak het, sal hulle dit weer en weer doen.

 

Ek en Hartman kon laasnag nie tot ruste kom nie.  Ons is nou so lief vir Ben en ek kan nie glo dat hy nie meer met ons sal wees nie.

Hy is nog so jonk, ek reken ses maande.

 

Wat moet ons doen?

Is daar enige raad/medisyne/sielkundige behandeling, of so vir honde moordenaars?

 

 

 

Ek: Ek kan nie meer nie.  Ons moet praat.

 

Hartman: Ek kan ook nie meer nie, ek dink ook dis tyd om te praat.

 

Ek: Dis my beurt. Ek wil nie hoor dat jy nie meer kan nie. Ek wil vir jou sê dat ek nie meer kan nie.

 

Hartman: Ok, praat…

 

Ek:  Toemaar.

Ek lees nounet by Tina oor die skole wat môre weer begin.

Toe onthou ek dis mos alweer netbal-seisoen.

 

Dis nou nie dat ek nie van die sport self hou nie…ek kyk graag as die hoërskole interskole het, ens., maar dis die dinge rondom netbal wat my gru.

 

Dis die ma’s en die attitude van die kinders wat my dieplik irriteer.

 

ONTHOU TOG, EN MOENIE VERGEET NIE, DIE BAL IS HIER OP ONS DORPIE GELê!

Hier is netbal geskep. Die vrugbeginsel van die spel – hier!

Dis hier waar elke reël in die boek gemaak is. Niemand vertel vir die netbal ma’s nie.

 

Toe ek 20 jaar gelede hier begin skoolhou het, is ek gesê dat die O/12 en O/13 spanne myne is. Baie opgewonde hou ek proewe. Kies my spanne.

Toe bars die bom! 

Elke ma wil hê dat haar kind senter moet wees.

Een ma het daaityd gesê haar dogter is hoofmeisie en daarom MOET sy in die middel speel – HA!

 

Ek gaan nie nou in op die dogters wat so bitsig met mekaar is nie, ook nie die ure op die bus en die donkernag se tuiskoms nie.

 

Dis al wat ek nie sal mis as ek die dag aftree nie.

 

Aan al die onnies hier, baie sterkte en genade en hou die siele uit die modder.

; )

 

 

Piekenierskloof

 

So lyk dit as mens op die N7  by die stop/ry besigheid kom.  Net rotse en gedrogte!

 

Vandag met die terugkom van die Kaapse Hospitaal af het ons vir 30min so stilgestaan – op moeg!  En dit was die derde stop/ry. As die pad eers klaar is, kan julle maar kom kyk. Dis great!

 

Was heeldag op die pad. Dokters ens. Sal julle nie verder verveel nie, maar die uitslag is belowend. Moet net weer volgende week die 350km aanpak en sal dan genees terugkom, ek weet.

 

(Dis nie ek wat siek is nie, dis mos Hartman)

 

Ons is so so so agter die klip platterlanders.  Plek bespreek in gastehuis en als, maar toe ons 2 uur vanmiddag in die mall sit en koffie drink, toe toets ek die water en sê vir Hartman dis nou eers 2 uur. Wat gaan ons heel middag doen? By die gastehuis sit en wat? Toe sê hy, wat van huistoe? Ek was soooooo verlig! Spring in die kar en ek girts so vinnig ek kan huistoe.

Moenie worry oor spoedlokvalle en kamera’s nie – ek het so in my kop daarvoor begroot.

 

Nou is dit twee dae by die huis, en dan weer dieselle ou storie.

Net weer die tenk volmaak voor Woensdag…