Het jy al vergeet van die dae,
toe ons vroeg oggend oppi
sneeu van Tignes geglip-stap het:
Waar franse-swiss kaas soos wolke
oor die klip-hout huisies gehang het.
Toe gepak
in hul valpre sneeu komberse.
Waar nougat so groot soos
kersfees brandewyn koeke
op feestige mark tafels
van dié god-gesëende
koningkryk gepak is.
Die koue wat ons asems weggesnik het,
en hoe ons oor Mont Olympia gesweef het.
Rockitships sonder rede.
En ons weer op ons rûe geval het op jou plaas
tussen real-deal rooinekke, gewere
en bier wat smaak soos water.
In New York tussen Chinatown en Little Italy,
op die kras subway wat vloekend op die stasie kom.
Waar die bedompige oorheersende geraas
jou gedagtes steel en my oë verblind in Times Square.
Tydloos is ons reis saam,
só voel ek:
wanneer ons op die stoep sit
by die huis.
