Izak Vertel

Ons was ’n paar dae met verlof, na my ma toe, en natuurlik is die kameras saam.

Die tweede week van ons vakansie het ons in Kiara Lodge gebly – so halfpad tussen Clarens en Golden Gate.

My ma is ’n uitstekende fotograaf (sy het my geleer), so toe ons hoor dat daar ’n zebrakarkas lê in Golden Gate, moes ons die aasvoëls gaan probeer vind.

Ons het Sondagoggend gehoor van die ’n karkas en die middag daarheen gery, maar daar was geen aasvoëls nie.

Toe besluit ons om die volgende teen dagbreek by die karkas te wees, hopende om hulle honger mae en opwaartse lugstrome te benut. (Soos dit warmer word, styg die lug op.)

Maandagoggend kruip die twee van ons toe uit die bed.

Die probleem is dat dit vrek koud was. Teen die tyd dat ons, kort na dagbreek, in posisie was, wys my foon dat die temperatuur darem al gestyg het na -7 grade Celsius.

Ons het lank gewag voor die voëls nadergekom het. Op ’n stadium het twee baardaasvoëls ’n reccie gedoen, maar helaas, hulle het verbygehou.

Toe kom ’n kransaasvoël nader en gaan sit taamlik ver van die karkas af.

(Kliek op die foto om dit groter te maak)

Canon 7D; Canon EF 300mm f/4L IS USM, 1/500 f6.3 ISO250

Ná ’n tydjie het hy opgestyg, nuuskierig nader gevlieg en weg was hy.

(Kliek op die foto om dit groter te maak)

Canon 7D; Canon EF 300mm f/4L IS USM, 1/500 f4 ISO100

Gelukkig kon ek ’n klompie foto’s kry soos hy nadergekom het.

(Kliek op die foto om dit groter te maak)

Canon 7D; Canon EF 300mm f/4L IS USM, 1/640 f4 ISO100

Ongeveer ’n uur later het ek en my ma die skuiling verlaat om te sien of ons voëls gewaar. Ja, inderdaad. So vyf kilometer verder was ’n swerm voëls aan die sirkel om ’n vars karkas – op ’n plek waar dit nie bereikbaar was nie. Nou ja.

Kliek hier vir nog vakansiefoto’s.