Wanneer God ‘n gay Christen roep, durf niemand in die weg daarvan staan nie
November 30, 2011 in Sonder kategorie
Die Burger berig vanoggend dat ‘n gay afgestudeerde aan die Universiteit Stellenbosch (US) se fakulteit teologie nie saam met van haar klasmaats as proponent in die NG Kerk gelegitimeer kon word nie. Die besluit is deur die kuratorium van die NG Kerk geneem en berus op ‘n besluit deur ‘n vroeër sinode (nie die mees onlangse een nie) dat lidmate in ‘n gay verhouding nie in die amp bevestig kan word nie. Aangesien ek ‘n dosent aan die fakulteit teologie is en dit hier dus om een van my studente gaan, is dit ‘n aangeleentheid wat my diep raak. Dit is vir my dan ook belangrik om duidelik te maak dat die besluit om die betrokke student legitimasie te weier nie deur die fakulteit geneem is, of geneem sou kon word, nie. Laat ek dit toelig.
Die fakulteit teologie is ‘n universitêre instansie en dus gebonde aan universiteitsreëls en riglyne. Dit is nie ‘n instelling van die NG Kerk nie. Geen kerk het enige seggenskap oor wie aan die fakulteit mag studeer nie. Dit beteken ook dat enige student wat aan die vereiste akademiese standaarde voldoen dieselfde kwalifikasies kan verwerf wat die NG Kerk van potensiële ampsdraers vereis. Die kuratorium wat legitimasie tot die amp kan weier, is ‘n kerklike instansie en het as sodanig geen gesag om die aanstelling van dosente, die toelating van studente of die inhoud van modules in die fakulteit te bepaal nie.
Die verhouding met die NG Kerk is dié tussen ‘n burgerlike instansie en ‘n universiteitsfakulteit. Teologiese studie is in verskeie universiteite, seminaries, Bybelskole en derglike strukture beskikbaar. Uit daardie moontlikhede kies die NG Kerk dan sekeres wat sy reken vir haar potensiële ampsdraers geskik is – tans die teologiefakulteite aan die US, die Universiteit van die Vrystaat en die Universiteit van Pretoria. Nie net die NG Kerk nie, maar ook die VGK en die Uniting Presbyterian Church, erken die teologiese opleiding aan die US vir ampsdoeleindes, en ‘n soortgelyke verhouding met die Anglikaanse Kerk is ook tans in wording. Verder studeer ‘n groot aantal studente wat aan geen van hierdie kerke behoort nie ook aan die fakulteit. Ook dosente aan die fakulteit behoort aan verskillende denominasies en nie almal is in ‘n amp bevestig nie.
Net soos die kerk nie besluite oor die fakulteit kan neem nie, kan die fakulteit ook nie besluite vir die kerklike vennote neem nie – ook nie oor die legitimasie van ampsdraers nie. Nietemin is dit vir dosente aan die fakulteit ‘n hartseer saak dat een van hul afgestudeerdes nie haar teologiese opleiding met haar persoonlike roepingsbewustheid kan verenig om as ampsdraer in die kerk te dien nie. Ek kan nie amptelik namens die fakulteit praat nie, aangesien slegs die dekaan dit kan doen, maar ek kan wel noem dat dosente in die fakulteit al by meer as een geleentheid oor hierdie saak met die kuratorium in gesprek was, hul besorgdheid laat blyk het en herbesinning oor die betrokke kerklike besluite bepleit het.
Hoekom het die NG Kerk-kuratorium legitimasie van ‘n gay student geweier? Die rede is dat dié student, wat in ‘n vaste langtermynverhouding is, nie bereid is om ‘n dokument te onderteken waarin sy onderneem om selibaat te bly nie. Die NG Kerk se sinodale beleid op hierdie stadium is dat lidmate in ‘n gay verhouding nie in die amp bevestig kan word nie. As NG Kerk-lidmaat vind ek daardie beleid teologies ondeurdag. Sterker nog: ek vind dit skreiend dat medelidmate op so ‘n hardvogtige, gevoellose en onmenslike manier behandel word, en dat hul waardigheid as mense wat in die beeld en gelykenis van God geskape is só gruwelik vertrap word.
Ek besef dat die NG Kerk en ander denominasies in die Calvinisties-Presbiteriaanse tradisie se wiele soms stadig draai omdat hierdie kerkverbande nie deur gesaghebbers van bo bestuur word nie, maar deur die gemeentes waaruit die kerk bestaan. Verder is die NG Kerk, wanneer dit by die kwessie van homoseksualiteit kom, nie onder die mees konserwatiewe denominasies nie, en neem talle kerke met ‘n minder “demokratiese” bestuurstyl nog onbuigsamer besluite oor homoseksueles.
Dit verander egter nie die feit dat wat in hierdie geval met ‘n geroepene tot die kerklike amp gebeur het op sonde neerkom en die Here hartseer maak nie. Elke lidmaat van die NG Kerk, en elke Christen, wat na die koms van God se nuwe skepping smag, behoort bewustelik die smart van God te deel. By die blydskap oor ‘n groep afgestudeerdes wat so pas as proponente gelegitimeer is, moet daar ook pyn beleef word oor ‘n klasmaat met ‘n roeping wat ook daar moes gewees het. Sy moet weet en ervaar dat baie lidmate haar pyn deel en nooit vrede daarmee kan hê nie. Sensitiwiteit, spanninge en versigtigheid durf nie in die pad hiervan kom nie.
Mag die Here deur sy Gees die NG Kerk en ander Christene oor hul dikwels wrede behandeling van homoseksueles tot inkeer bring.
Klik hier om my kollega Louis Jonker se brief oor hierdie aangeleentheid in Die Burger te lees.
Lees ook Neels Jackson se artikel oor die aangeleentheid in Beeld.
Bernard Lategan het ook tot die gesprek toegetree – klik en lees.
Carl van Heerden verdedig ‘n meer behoudende standpunt.
Klik hier en lees ook Charlene van der Walt se blik op die aangeleentheid.
___
My kommentaar op bruggie hieronder betref ‘n belangrike aspek van die debat waaraan ek in my oorspronklike skrywe hierbo nog nie aandag gegee het nie. Ek kopieer dit dus ook hier vir kennisname:
Ek kon gepraat het oor die onlogiese dimensies van die proses …
Byvoorbeeld: Indien aangeneem word dat gay verhoudings verkeerd is (‘n gedagte wat ek totaal absurd vind), en as daarby besluit word dat gay mense moet onderneem om selibaat te bly (‘n besluit wat ek afkeurwekkend vind), dan sal konsekwentheid vereis dat ook heteroseksuele studente so ‘n verklaring onderteken.
Immers, die amptelike sinodale se posisie is dat seks slegs in die huwelik hoort, en dat seks in enige ander verband, ook in saamwoonverhoudings, dus onaanvaarbaar is. As ‘n mens hierdie oordeel aanvaar (wat myns insiens in simplistiese terme verwoord is), dan moet ‘n mens in ag neem dat heteroseksueles in die “versoeking” sal wees om buite die huwelik seks te he (hoe maak ‘n mens kappies en deeltekens in hierdie kommentaarblokkies?), net soos wat homoseksueles in die “versoeking” is om hul seksuele orientasie fisiek uit te leef.
‘n Interessante artikel waarop ek via Facebook afgekom het:
(Die artikel is nie deur my nie)
Opinie-artikel van David Bos (docent aan het Departement Religiewetenschap en Theologie) in de Trouw van vandaag over Different:
Different, niet zo anders dan zijn voorganger
‘Beginselvasten’ en ‘seculieren’ hebben baat bij controverses rond homogenezing. Die bevestigen hun vooringenomen gelijk.
David Bos
docent geschiedenis van het christendom aan de Universiteit Utrecht
Het rumoer over Different de organisatie die ervan wordt verdacht dat ze homoseksualiteit wil genezen of althans onderdrukken is weer bedaard. Maar ik wed dat deze instantie over enige tijd opnieuw in opspraak zal raken. De verdenking ligt namelijk voor de hand, want Different is de voortzetting van Evangelische Hulp Aan Homofielen. Deze organisatie werd in 1975 opgericht door de hoofdpersoon van het vaak herdrukte boekje ‘Ik ben niet meer ‘zo’: getuigenis van een genezen homoseksueel’ (1969).
Voorzover ik weet heeft Different zich nooit gedistantieerd van dat verleden noch van buitenlandse zusterorganisaties die nog altijd streven naar genezing of ‘bevrijdingspastoraat’ (lees: exorcisme light) bedrijven. Dat is jammer want er zou een mooi boekje te schrijven zijn over het hoe en waarom van deze verandering van het ‘genezen’ of ‘uitdrijven’ van homoseksualiteit naar het ‘verminderen en verbleken van homogevoelens’ en vervolgens het ‘begeleiden’ van mensen met ‘homogevoelens’. Mag ik een titel suggereren? Wij zijn niet meer zo.
Zolang Different dat niet doet, blijft de organisatie verdacht. Kennelijk wil ze dat ook.
De periodiek terugkerende schandalen over homoseksualiteit en geloof hebben een functie, zowel voor de ‘verlichten’ of ‘seculieren’ als voor de ‘behoudende gelovigen’. Laatstgenoemden worden erdoor bevestigd in de gedachte dat zij, anders dan vrijzinnige en mainstream christenen, ‘bijbelgetrouw’ en ‘beginselvast zijn’ dat zij geen gehoor hebben gegeven aan de sirenenzang van de moderne cultuur en theologie. Het overtuigt hen er bovendien van dat zij het onderling roerend eens zijn. Maar ook dat is een illusie. Juist wat homoseksualiteit betreft, zijn er belangrijke verschillen tussen, bijvoorbeeld, vrijgemaakten en pinkstergelovigen.
De telkens terugkerende controverses over homoseksualiteit en godsdienst hebben ook een functie voor de ongelovigen, oftewel de seculieren. Het bevestigt ze in de gedachte dat religie the root of all evil is. Maar ook dat is een misvatting. Uit onderzoek blijkt telkens weer dat geweld tegen homo’s niet zozeer voortkomt uit afkeuring, als wel uit afkeer van homoseksualiteit.
Die aversie die luidkeels wordt geuit in voetbalstadions, op schoolpleinen en op straat heeft weinig te maken met godsdienstige overtuiging. Nederlanders maken zichzelf vandaag de dag wijs dat ze homoseks de gewoonste zaak van de wereld vinden en dat ze dat eigenlijk altijd al hebben gevonden.
Deze twee mythes, de seculiere en de religieuze, houden elkaar in stand. Beide partijen worden er namelijk beter van. Dat geldt overigens ook voor de homobeweging, al is die lang niet zo machtig als behoudende christenen suggereren.
Homo-organisaties hebben vandaag de dag de wind mee, en volgens sommigen duurt het nog maar even voor ‘we’ er zijn: in een samenleving waarin homoseksualiteit de gewoonste zaak van de wereld is. Mij lijkt dat toekomstbeeld een utopie, en wel een misleidende. Seksuele diversiteit moet, en hoeft ook niet bevochten te worden ten koste van religieuze verscheidenheid, zoals behoudende gelovigen (christenen maar ook moslims) wel aanvoeren. Waar het op aankomt, is de ruimte om samen te leven of alleen, voor wie wil en lief te hebben naar eigen voorkeur en overtuiging.
David Bos schreef het boek ‘De aard, de daad en het Woord. Opinie en besluitvorming over homoseksualiteit in protestants Nederland, 1959-2009’. (SCP 2010)
Klik hier vir nog ‘n gesprek oor Bybel en seksualiteit wat vir ons tema hier relevant is.
* Stuur ‘n e-pos met die woord “Ja” in die onderwerpveld na [email protected] om oor nuwe inskrywings op hierdie blog ingelig te word.
Onlangse kommentare