Izak gesels verder

(Click on the pics to enlarge / Klik op die foto’s om hulle groter te maak.)

Ons het op 16 Junie, Jeugdag, ons plaaslike museum gaan besoek.

“Be a tourist in your own town,” is a motto that Canon employs to get people to explore the things around them. When last were you at the local museum?

Dit was Jabu se idee om museum toe te gaan.

Despite the fact that it was his idea to visit the museum, Jabu ran away when I wanted to photograph him at the rock paintings.

There is so much to see.

En vir fotograwe is daar baie geleenthede om te speel met laeligfotografie.

Daar is tans nogal heelwat klem op die menslike genoom.

We are all the same, and yet each one of us is unique when we look at our DNA.

Phophi decided evolution is cool. Why? ‘Cause finally she found a human(oid) that is shorter than she is!

Most things weigh more than she does, though. Amethyst is her birth stone.

Daar is die gewone bene en artefakte om te sien.

The Charles Darwin Exhibit was really cool.

Maar ook is daar al hoe meer klem om ons ganse erfenis te bewaar.

I was particularly impressed by this exhibit featuring ‘Outa Lappies’, a free-spirited artist who, like the Pietermaritzburg-based Chicken Man, challenged society through his art.

Phophi was born in Venda (that light blue patch in the top righthand-corner. Fortunately she is a born free, but her dad’s ID Book still reads “Republic of Venda”.

Dit is goed vir kinders om op ‘n informele, nie skoolgedrewe, wyse aan die geskiedenis blootgestel te word.

Ek en die geliefde het vir vier jaar lank in Venda gewoon en gewerk. My meisiekind en Phophi praat albei nog TshiVenda, maar van hierdie deel van ons geskiedenis weet hulle niks.

Elma was rather interested in the birds and the bees. Hmm.

Na een en twintig jaar kan ek steeds my geliefde se glimlag raaksien in ‘n see van mense.

If you are wondering, my daughter felt fluish and decided to sleep it off, but Jabu had oodles of fun with our friend Phophi. Why do we like this little loon? Simple: She is just as crazy as we are.

“Wees ‘n toeris in jou eie dorp,” sê Canon.

Ek het een kamera en een lens gekies vir hierdie trippie.

Canon EOS 7D & Canon EF16-35mm f/2.8L USM

The 7D has a crop-factor sensor. The sensor is smaller than that of a full-frame camera like the 5D. It means that my 16 – 35 mm lens turns into a 25 – 56 mm lens when on the 7D.

Op 25 mm is daar net genoeg ruimte om wye skote te skiet, maar belangriker, op 56 mm is dit ’n lekker portretlens. En met ’n 2.8-opening, is dit ’n lekker lens vir laeligfotofraie en vir aksie.

Ek het hier ’n f7.1 gebruik vir diepte, maar slegs 1/30 – want ek wou die duif se beweging wys.

This little one was very interested in my toes.

And this picture is for my mother.

Moekie, net vir jou!

*

Loer ook gerus na my blog waar ek veertig foto’s geplaas het vir Jeugdag. Klik hier vir die Afrikaanse weergawe.

Do also see my blog with forty pics for Youth Day. Click here for the English version.

(Afrikaans below)

On 15 June we saw ALLBasters in the ArtsCape. What a wonderful show. An albaster is a marble. A baster is a person of mixed race. All basters? We are all of mixed decent.

When you look at life through another person’s eyes, as if through a marble, we see a lot in common with the other one.

Please check out the forty pictures I have selected to show the Youth of South Africa as we are today.

Ons het Vrydag 15 Junie ALLBasters gaan kyk in die ArtsCape. Dit was ’n belewenis.

HemelBesem, Skafalau, Marakit, Gian Groen, James Bhemgee, YOMA, Herman Kleynhans, LinkrisTheGenius, Die Hooflig en ATKV-Crescendo se tannie Francis Brown.

Beloer asseblief die veertig foto’s wat ek gekies het om ‘n glimps te gee wie vandag se jeug is, diegene wat Suid-Afrika binnekort gaan lei.

Dit was ook ‘n geleentheid om selfoonfoto’s te neem.

Waar is Jabu? Hy was te cool om afgeneem te word! Hy het wel hierdie foto van Phophi geneem.

Ek is onseker wie hierdie een geneem het. Nie ek nie!

En dan, wanneer jy die selfoon oopmaak, ontdek jy hierdie foto. ’n Selfie deur jou meisiekind; net sodat jy haar nie vergeet nie!

(Daar is ‘n volledige Afrikaanse weergawe van hierdie blog beskikbaar, klik hier.)

What do today’s young people look like, forty years after Soweto Day? I looked into my camera lens for answers. What follows is a very personal look at our future leaders.

Lenina Parks, a model

Nina Cronjé, a student of the social sciences

Lufuno Tshivhase, a forensic scientist

Jan-Hendrik Pretorius, a masterful orator

Busi Zwane, yet another impressive orator

Abongili Deli, a conductor. She won the indigenous-language category, at a national level, when she conducted her high school choir at the finals of ATKV Applous. Here she is receiving her certificate from Japie Gouws, the group executive of the ATKV.

Mahalia Matshete, a wine maker

Cliffordene Norton, a publisher at LAPA

Valerie March, a microbiologist

Marakit. She is a refugee from the Philippines, now living in the Netherlands. She sings about longing and the plight of other refugees. We have lots of refugees in this country, but I am not allowed to show their faces. That is why I have selected this eighteen-year old to be the face of the young refugee.

Phophi, a friend and B.Com-student

Whaden Johannes, a singer and finalist in ATKV Crescendo

My daughter, a student in education

My son, already a leader

Tree planters at Lückhoff High School near Stellenbosch

A young girl from the Durbanville Children’s Home who shall not be named; many leaders come from there, but we are often not allowed to show their faces.

A young resident of Jamestown; who knows how much potential lies hidden behind those eyes?

A leaner from Tshiamo Primary School in Vergenoeg, near Kimberley

Another  leaner from Tshiamo Primary School in Vergenoeg;  I like this picture, but why should it be the girls who automatically assume the role of cleaners?

Not everything is hunky-dory

Just before Youth Day, I received a statement from the ATKV (text to be viewed in the Afrikaans version of the blog). It said that, while we have come a very long way, we need to find answers to the dilemmas facing the youth of 2016.

They are correct.

I took this picture of a young gangster in Atlantis – with his permission of course. On his hand the word THUG has been tattooed. (Read more here.)

There are far too many kids in our country looking after kids.

She raises her fists

The youth of our country gets impatient with the frequent references to things from times before they were born. They want to make a contribution without being shackled to the past, said the ATKV’s statement.

We saw that when young people interrupted shows at the US Woordfees.

Not all protests are negative, however.

These learners staged a protest at an ATKV event. It was a very positive protest.

They were from the Monument Park High School.  Their protest against child abuse was very positive and totally integrated into the day’s activities.

Create opportunities

The ATKV creates opportunities for young people to speak out; then old folks need to shut up.

At their recent AGM, the ATKV created a number of break-away sessions led by the youth branches. The older folks could request to speak, and they did, but they also had to listen.

It strikes me, though, how frequently the younger generation uses art to community to us, and to challenge us. Hoër Meisieskool Bloemhof from Stellenbosch won ATKV-Tienertoneel (a nation-wide theatre competition) with a piece about how they viewed school.

Randfontein High challenged audiences with a brutal piece about things that happen in teenage correctional facilities. They were met with standing ovations by young and old.

The ATKV quite rightly says that the more than 20 million young people in our country are telling the older generations: No longer about us, but with us.

Jan van Riebeeck High’s multimedia show

No longer about us, but with us.

Listen to us.

Even this young riel dancer in her traditional garb is challenging the existing order. The young ones are changing the riel, they are modernising it.

The riel changes and our young dancers come back from Los Angeles where they have won gold – beating sixty other countries to be crowned world champions.

I see it everywhere. Just look at this picture I took at the Franschhoek Literary Festival. The demeanour of these three girls simply says: You are not gonna tell us what to think.

Technology

It is true. When I do not know, I ask a youngster.

They have the knowledge.

And they know how to apply it.

Sport

I end with a few sport pics.

These are not well-known people. Well, not yet!

Watch this space, but more importantly: Observe our young ones. We can learn so much from them.

(This blog is also available in English. Please read it here.)

Hoe lyk ons jeug veertig jaar ná Sowetodag? Ek het deur my kamera se lens geloer. Wat hier volg is ‘n baie persoonlike blik op die land se toekomstige leiers.

Lenina Parks, ‘n model

Nina Cronjé, student in die sosiale wetenskappe

Lufuno Tshivhase, forensiese wetenskaplike

Jan-Hendrik Pretorius, redenaar

Busi Zwane, redenaar

Abongili Deli, dirigent, saam met Japie Gouw. Lees Abongili se storie hier.

Mahalia Matshete, wynmaker

Cliffordene Norton, uitgewer by LAPA

Valerie March, Mikrobioloog

Marakit. Sy is ‘n Fillipynse vlugteling wat tans in Nederland woon. Sy sing oor ontheemding en die lot van vlugtelinge. Ons het baie vlugtelinge in Suid-Afrika, maar ek mag nie hulle gesigte wys nie. Daarom kies ek hierdie agtienjarige as die gesig van die vlugteling.

Phophi, ’n vriendin en B.Com-student

Whaden Johannes, sanger en ATKV-Crescendo-finalis

My meisiekind, Mashi, onderwysstudent

My seunsmens, Jabu, alreeds ‘n leier

Boomplanters by die Hoërskool Lückhoff; lees die volledige storie hier.

’n Meisie van die Durbanville Kinderhuis, wat naamloos gelaat sal word  Daar is baie leiers wat vandaar kom. Ons mag hulle nie altyd wys nie.

’n Jong inwoner van Jamestown. Wie weet hoeveel potensiaal lê opgesluit agter daardie ogies?

‘n Leerder by die Tshiamo Primary School in Vergenoeg, net buite Kimberley. Lees hulle storie hier.

En ‘n meisie van dieselfde skool as die seun hierbo. Hoewel ek hou van die foto, is daar iets wat krap daaraan dat dit al weer die skoolmeisies is wat al weer die rol van skoonmaker oorneem.

Nie alles Maanskyn en rose nie

Inderdaad. Daar is enorme probleme wat vir ons jeug voorlê. Die ATKV sê byvoorbeeld in ’n persverklaring: Ons land het soveel gevorder, die apartheidswetgewing is lank reeds afgeskaf, mnr. Mandela en talle ander kon uit die gevangenisse stap. Hulle kon hande kom vat met mnr. de Klerk en sy gemeenskap. Ons het ‘n versoening beleef waarvan die wêreld vandag nog in vervoering raak. Ons realiteite in 2016 vra egter vir dringende antwoorde.

Hulle is reg.

Kyk hierdie bendelid wat ek – met sy toestemming – in Atlantis afgeneem het. Op sy hand staan THUG – en dit is permanent.

Daar is ook gewoon te veel kinders wat na kinders moet omsien. Wat die rede ook al is.

Sy lig haar vuiste

Die Suid-Afrikaanse jeug van vandag se leefervaring is anders as die jeug van 16 Junie 1976. Hulle raak soms ongeduldig met die voortdurende verwysings na die tyd voor 1994. Hulle wil voortgaan en hulle bydraes tot die land maak los van die blokke van die verlede. Aldus die ATKV.

Ons het dit gesien by die US Woordfees waar jongmense vertonings ontwrig het. Lees meer hier.

Nie alle protes is egter negatief nie.

Hierdie leerders het protes aangeteken by ’n ATKV-geleentheid – en dit baie positief gedoen.

Hulle is van die Hoërskool Monumentpark en hulle protes was goed georganiseerd en ten volle deel van die verrigtinge. Lees die berig hier.

Skep geleenthede

Die ATKV self skep talle geleenthede vir jong mense om te praat. En dan moet die ouer mense stilbly.

By die onlangse algemene jaarvergadering is wegbreeksessies geskep wat deur die jeugtakke gelei is, die ouer garde kon versoek om te praat, en hulle het, maar hulle moes ook luister.

Dit is egter opvallend hoe die jongmense ook kuns gebruik om met die ouer geslag te kommunikeer – en ons uit te daag.

Die Hoër Meisieskool Bloemhof op Stellenbosch het by die ATKV-Tienertoneel gewen met ‘n stuk wat handel oor hulle eie belewenis van skoolgaan.

Randfontein High het die gehoor uitgedaag met ’n brutale stuk oor wat in die tienertronke gebeur. Die spelers van Randfontein High is met staande ovasies begroet deur oud en jonk. Klik hier vir ’n volledige berig.

Hoërskool Noordheuwel by die ATKV-Tienertoneel

“Uit die 52 miljoen Suid-Afrikaners word gesê meer as 20 miljoen is jong mense. Met die uitdagende periode in ons geskiedenis voor ons klink die gevestigde kreet van jongmense nou juis helder: nie oor ons of van ons nie, maar met ons. So sluit die ATKV hulle persverklaring oor 16 Junie 2016 af.

Hoërskool Jan van Riebeeck se multimediavertoning by die ATKV-Tienertoneel.

Nie oor ons of van ons nie, maar met ons.

Luister, sê die jongmense. Selfs hierdie rieldanser in haar tradisionele daag die ouer orde uit. Die jonger dansers verander die riel om te pas by moderne tendense.

Die riel vernuwe en ons jong mense kom as wêreldkampioene terug van Los Angeles af – waar hulle meer as sestig ander lande die loef afgesteek het.

Soos die ATKV ook in hulle verklaring sê: By die ATKV fokus ons op jongmense se ontwikkeling, jeugleierkap en jeug betrokkenheid in kultuur -, taal -, onderwys – en gemeenskapsprojekte. Dis vir ons spesiaal om te kan ervaar hoe jongmense ten spyte van omstandighede leiding neem en wys hoe Suid-Afrika kan saam sing, saam hulle taal uitbou. Hulle doen dit in ‘n nuwe Suid-Afrika met vars benaderings.

Ek sien dit elders ook. Kyk hierdie drie meisies wat ek by die Franschhoek Literêre Fees afgeneem het. Ek plaas hierdie foto omdat hulle hele wese sê: Ons laat ons nie voorsê nie.

Tegnologie

Dis nou maar ’n feit. As ek ek iets nie weet nie, vra ek ’n kind.

Hulle het kennis.

En hulle weet hoe om dit te gebruik.

Sport

Ek sluit af met ’n paar sportfoto’s.

Dit is nie bekende mense nie, wel. Nog nie.

Hou ons jongmense dop!

*

Die kursiewe gedeeltes kom verbatim uit ‘n persverklaring van die ATKV. Die volgorde daarvan en interpretasie daarvan is my eie.

My gesin weet: Izak stap anders deur ’n boekwinkel as ander mense. Eerste van alles word gekyk hoe goed LAPA se skrywers verteenwoordig word.

Natuurlik. Selfs al is ek met vakansie is dit die heel eerste ding wat ek doen. Dit is heerlik om boeke soos ‘Kook saam Kaaps’ en Fanie se ‘Afkop’ op die uitstaltafel te sien.

Soms word boeke op die algemene rak daarna so ’n bietjie, uhm, herrangskik as dit nodig is…

Verder kyk ek na die Afrikaanse boeke. Veral in Engelse plekke soos Durban. Dan dra ek my Afrikaanse hoed en maak seker die hele Afrikaanse rak is netjies. ’n Mens help mos maar. Broederlike plig.

Ek kon ook nie help om die PEN Afrikaans-ding te doen en opgewonde te word vir Bettina nie, haar boek was ook baie mooi uitgestal.

But then one comes across the wonderful conundrum of finding ‘Dutch courage’ in the ‘African’ section on the shelf labelled ‘Afrikaanse Boeke’. (See picture at the top.)

Kyk, Dutch en Afrikaans is mos dieselfde ding in KZN.

For once I kept it there, Paige Nick. It was displayed elsewhere as well. I figured a few Afrikaans souls could do with a visit to the red-light districts of Amsterdam.